Ətraflı məlumat ― Azerbaycan

Urticarial vasculitis uzun müddətli və ya təkrarlanan pətək epizodları ilə qeyd olunan nadir bir vəziyyətdir. Onun dəri simptomları xroniki pətəklərə bənzəsə də, onlar unikaldır, çünki pətəklər ən azı 24 saat ətrafda qalır və solduqdan sonra tünd ləkələrə səbəb ola bilər. Çox vaxt səbəbi bilinməsə də, bəzən müəyyən dərmanlar, infeksiyalar, otoimmün xəstəliklər, qan xəstəlikləri və ya xərçənglər səbəb ola bilər. Bəzi tədqiqatlar hətta bunu COVID-19 və H1N1 qripi ilə əlaqələndirib. O, həmçinin əzələlər, böyrəklər, ağciyərlər, mədə və gözlər kimi bədənin digər hissələrinə də təsir edə bilər. Müəyyən bir toxuma müayinəsi diaqnozu təsdiqləyə bilsə də, həmişə lazım deyil. Müalicə adətən antibiotiklər, dapson, kolxisin və ya daha yüngül hallarda hidroksiklorokinlə başlayır. Daha ağır hallarda, metotreksat və ya kortikosteroidlər kimi immunitet sistemini boğan dərmanlar lazım ola bilər. Bu yaxınlarda bioloji müalicələr (rituximab, omalizumab, interleukin-1 inhibitors) çətin vəziyyətlər üçün vəd verdi.
Urticarial vasculitis is a rare clinicopathologic entity that is characterized by chronic or recurrent episodes of urticarial lesions. Skin findings of this disease can be difficult to distinguish visually from those of chronic idiopathic urticaria but are unique in that individual lesions persist for ≥24 hours and can leave behind dusky hyperpigmentation. This disease is most often idiopathic but has been linked to certain drugs, infections, autoimmune connective disease, myelodysplastic disorders, and malignancies. More recently, some authors have reported associations between urticarial vasculitis and COVID-19, as well as influenza A/H1N1 infection. Urticarial vasculitis can extend systemically as well, most often affecting the musculoskeletal, renal, pulmonary, gastrointestinal, and ocular systems. Features of leukocytoclastic vasculitis seen on histopathologic examination are diagnostic of this disease, but not always seen. In practice, antibiotics, dapsone, colchicine, and hydroxychloroquine are popular first-line therapies, especially for mild cutaneous disease. In more severe cases, immunosuppressives, including methotrexate, mycophenolate mofetil, azathioprine, and cyclosporine, as well as corticosteroids, may be necessary for control. More recently, select biologic therapies, including rituximab, omalizumab, and interleukin-1 inhibitors have shown promise for the treatment of recalcitrant or refractory cases.

35 yaşlı kişi 15 günlük anamnezində oynaq ağrıları ilə birlikdə hər iki bud və ayaqlarda parlaq qırmızı, ağrılı səpgilərlə müraciət etmişdir. Döküntü görünməzdən bir həftə əvvəl sidik yollarının infeksiyası var idi. Dərisində bud və ayaqlarının hər iki tərəfində bir neçə zərif, üzükvari, qismən ağarmış, qırmızı lövhələr var idi. Ona yuxusuzluq yaratmayan antihistaminik (feksofenadin) ilə birlikdə bir həftə ərzində oral prednizolon (40 mq/gün) verildi. Bir həftə ərzində bütün döküntülər tamamilə yox oldu. Növbəti 6 ay ərzində müntəzəm müayinələr zamanı səpgilər yox idi.
A 35-year-old man came in with a 15-day history of bright red, painful rashes on both thighs and legs, along with joint pain. He had a urinary tract infection for a week before the rash appeared. His skin showed several tender, ring-shaped, partially blanchable, red plaques on both sides of his thighs and legs. He was given oral prednisolone (40mg/day) for a week along with a non-drowsy antihistamine (fexofenadine). Within a week, all the rashes disappeared completely. There were no more rashes during the next 6 months of regular check-ups.