Keloid - Χηλοειδές
☆ Στα αποτελέσματα του Stiftung Warentest του 2022 από τη Γερμανία, η ικανοποίηση των καταναλωτών με το ModelDerm ήταν ελαφρώς χαμηλότερη από ό,τι με τις πληρωμένες διαβουλεύσεις τηλεϊατρικής.
Ένα μετεγχειρητικό χηλοειδές στον καρπό που αντιμετωπίστηκε με ενδοτραυματική ένεση τριαμκινολόνης. Η βυθισμένη περιοχή του ερυθήματος στην αριστερή πλευρά είναι η περιοχή που αντιμετωπίζεται.
Γραμμικά Χηλοειδή. Όταν εμφανίζονται στο πάνω μπροστινό μέρος του κορμού, εμφανίζονται συχνά σε γραμμικό σχήμα.
Οπίσθιο ωτικό Χηλοειδές
Τα χηλοειδή στα πέλματα των ποδιών μπορεί να είναι άβολα στο περπάτημα. Οι ενδοτραυματικές ενέσεις στεροειδών γίνονται συνήθως πολλές φορές.
Χηλοειδή παρατηρούνται συνήθως στους βραχίονες.
Τυπική εκδήλωση χηλοειδών στο στήθος.
References
Τα χηλοειδή σχηματίζονται λόγω ασυνήθιστης επούλωσης μετά από τραυματισμό ή φλεγμονή του δέρματος. Γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους, με υψηλότερα ποσοστά σε άτομα με πιο σκουρόχρωμο δέρμα αφρικανικής, ασιατικής και ισπανικής καταγωγής. Τα χηλοειδή εμφανίζονται όταν οι ινοβλάστες υπερδραστηριοποιούνται, παράγοντας υπερβολικό κολλαγόνο και αυξητικούς παράγοντες. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό μεγάλων, μη φυσιολογικών δεσμών κολλαγόνου γνωστών ως χηλοειδές κολλαγόνο, μαζί με αύξηση των ινοβλαστών. Κλινικά, τα χηλοειδή εμφανίζονται ως σταθεροί, ελαστικοί όζοι σε περιοχές που είχαν τραυματιστεί προηγουμένως. Σε αντίθεση με τις κανονικές ουλές, οι χηλοειδείς εκτείνονται πέρα από την αρχική περιοχή του τραύματος. Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν πόνο, κνησμό ή κάψιμο. Διατίθενται διάφορες θεραπείες, όπως ενέσεις στεροειδών, κρυοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και θεραπεία με λέιζερ.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Η τρέχουσα έρευνα προτείνει ότι η γέλη σιλικόνης ή το φύλλο μαζί με ενέσεις κορτικοστεροειδών είναι η προτιμώμενη αρχική θεραπεία για τα χηλοειδή. Μπορούν επίσης να ληφθούν υπόψη πρόσθετες θεραπείες όπως η ενδοτραυματική 5-φθοροουρακίλη (5-FU) , η βλεομυκίνη ή η βεραπαμίλη, αν και η αποτελεσματικότητά τους ποικίλλει. Η θεραπεία με λέιζερ, όταν συνδυάζεται με ενέσεις κορτικοστεροειδών ή τοπικά στεροειδή υπό απόφραξη, μπορεί να ενισχύσει τη διείσδυση των φαρμάκων. Για τα ανυπόφορα χηλοειδή, η χειρουργική αφαίρεση ακολουθούμενη από άμεση ακτινοθεραπεία έχει αποδειχθεί αποτελεσματική. Τέλος, η χρήση του φύλλου σιλικόνης και της πιεσοθεραπείας έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την πιθανότητα υποτροπής χηλοειδούς.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει μια θεραπεία που να ταιριάζει σε όλους που να εγγυάται σταθερά χαμηλό ποσοστό υποτροπής για τα χηλοειδή. Ωστόσο, οι αυξανόμενες επιλογές, όπως η χρήση λέιζερ μαζί με στεροειδή ή ο συνδυασμός 5-φθοροουρακίλης με στεροειδή, αποδεικνύονται ελπιδοφόρες. Η μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να επικεντρωθεί στο πόσο καλά λειτουργούν οι νέες θεραπείες, όπως η αυτόλογη μεταμόσχευση λίπους ή οι θεραπείες που βασίζονται σε βλαστοκύτταρα, για τη διαχείριση των χηλοειδών.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
Οι ουλές είναι ένα κοινό μέρος της διαδικασίας επούλωσης μετά από τραυματισμούς του δέρματος. Στην ιδανική περίπτωση, οι ουλές πρέπει να είναι επίπεδες, λεπτές και να ταιριάζουν με το χρώμα του δέρματος. Πολλοί παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε κακή επούλωση πληγών, όπως μόλυνση, μειωμένη ροή αίματος, ισχαιμία και τραύμα. Οι ουλές που είναι παχιές, πιο σκούρες από το περιβάλλον δέρμα ή συρρικνώνονται υπερβολικά μπορεί να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα τόσο στη σωματική λειτουργία όσο και στη συναισθηματική υγεία.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Οι χηλοειδείς ουλές εμφανίζονται πιο συχνά σε άτομα αφρικανικής, ασιατικής ή ισπανικής καταγωγής. Τα άτομα ηλικίας μεταξύ 10 και 30 ετών έχουν μεγαλύτερη τάση να αναπτύξουν χηλοειδές από ότι οι ηλικιωμένοι.
Αν και εμφανίζονται συνήθως στο σημείο ενός τραυματισμού, το χηλοειδές (keloid) μπορεί επίσης να εμφανιστεί αυθόρμητα. Μπορούν να εμφανιστούν στο σημείο ενός τρυπήματος και ακόμη και από κάτι τόσο απλό όπως ένα σπυράκι ή μια γρατσουνιά. Μπορούν να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα σοβαρών ουλών ακμής ή ανεμοβλογιάς, μόλυνσης στο σημείο του τραύματος, επαναλαμβανόμενου τραύματος σε μια περιοχή, υπερβολικής τάσης του δέρματος κατά το κλείσιμο του τραύματος ή ξένου σώματος σε μια πληγή.
Οι χηλοειδείς ουλές μπορεί να αναπτυχθούν μετά την επέμβαση. Είναι πιο συχνοί σε ορισμένα σημεία, όπως στο κεντρικό στήθος (από στερνοτομή), στην πλάτη και στους ώμους (συνήθως προκύπτουν από ακμή) και στους λοβούς του αυτιού (από τρυπήματα αυτιών). Μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε τρυπήματα σώματος. Τα πιο κοινά σημεία είναι οι λοβοί του αυτιού, τα μπράτσα, η περιοχή της λεκάνης και πάνω από το οστό του γιακά.
Οι διαθέσιμες θεραπείες είναι πιεσοθεραπεία, επίστρωση γέλης σιλικόνης, ακετονίδιο τριαμκινολόνης εντός της βλάβης, κρυοχειρουργική, ακτινοβολία, θεραπεία με λέιζερ, ιντερφερόνη, 5-FU και χειρουργική εκτομή.
○ Θεραπεία
Οι υπερτροφικές ουλές μπορούν να βελτιωθούν με 5 έως 10 ενδοτραυματικές ενέσεις στεροειδών με διάστημα 1 μηνός.
#Triamcinolone intralesional injection
Η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να δοκιμαστεί για ερύθημα που σχετίζεται με ουλές, αλλά οι ενέσεις τριαμκινιλόνης μπορούν επίσης να βελτιώσουν το ερύθημα ισοπεδώνοντας την ουλή.
#Dye laser (e.g. V-beam)