Περισσότερες πληροφορίες ― Ελληνικά

Το Urticaria εμφανίζεται συνήθως με έντονο κνησμώδες ανυψωμένα εξελκώματα. Μερικές φορές συνοδεύεται από οίδημα των υποκείμενων ιστών. Η θεραπεία περιλαμβάνει πρωτίστως την αποφυγή πυροδοτήσεων, εάν είναι γνωστά. Τα φάρμακα πρώτης γραμμής περιλαμβάνουν νεότερα αντιισταμινικά, τα οποία μπορούν να προσαρμοστούν σε υψηλότερες δόσεις εάν χρειάζεται. Άλλα φάρμακα όπως παλαιότερα αντιισταμινικά, αναστολείς Η2, ανταγωνιστές υποδοχέων λευκοτριενίων, ισχυρότερα αντιισταμινικά και σύντομες δόσεις κορτικοστεροειδών μπορούν να προστεθούν ως επιπλέον υποστήριξη. Σε περιπτώσεις όπου η κνίδωση επιμένει παρά τα μέτρα αυτά, οι ασθενείς μπορεί να παραπεμφθούν σε ειδικούς για πρόσθετες θεραπείες όπως omalizumab ή cyclosporine.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Αυτή η ανασκόπηση περιγράφει τις πιο πρόσφατες οδηγίες για τη θεραπεία της κνίδωσης και προσφέρει νέες κατανοήσεις για τα αίτια της.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids