Toxic epidermal necrosis - Nekrosi Epidermiko Toxikoahttps://en.wikipedia.org/wiki/Toxic_epidermal_necrolysis
Nekrosi Epidermiko Toxikoa (Toxic epidermal necrosis) larruazaleko erreakzio larri mota bat da. Lehen sintomak sukarra eta gripearen antzeko sintomak dira. Egun batzuk geroago larruazala babak eta zuritu egiten hasten da eremu mingarriak sortuz. Garrantzitsua da muki-mintzak, ahoa adibidez, normalean parte hartzea. Konplikazioen artean deshidratazioa, sepsia, pneumonia eta organo anitzeko porrota daude.

Kausa ohikoena botika batzuk dira, hala nola lamotrigina, carbamazepina, alopurinola, sulfonamida antibiotikoak eta nevirapina. Arrisku-faktoreak GIBa eta lupus eritematoso sistemikoa dira. Tratamendua normalean ospitalean egiten da, esate baterako, erre-unitate batean edo zainketa intentsiboen unitatean.

○ Tratamendua
Gaixotasun larria da hau, beraz, ezpainak edo ahoa kaltetzen bazaizkizu edo larruazala babak jartzen bazaizkizu, jo ezazu zure medikua ahalik eta azkarren.
Droga susmagarriak utzi behar dira. (adibidez, antibiotikoak, antiinflamatorio ez-steroidalak)

☆ Alemaniako Stiftung Warentest-en 2022ko emaitzetan, ModelDerm-ekin kontsumitzaileen gogobetetasuna apur bat txikiagoa izan zen ordaindutako telemedikuntzako kontsultekin baino.
  • Nekrosi Epidermiko Toxikoa (Toxic epidermal necrosis)-ren azalaren galera bereizgarria
  • TENS - 10. eguna
  • Necrolysis epidermalis toxica
  • Hasierako babak azkar aurrera egin daitezke gorputz osoa egun gutxiren buruan.
References Stevens–Johnson Syndrome and Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Diagnosis and Management 34577817 
NIH
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) eta Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) egoera arraroak dira, non azalak nekrosi eta isurketa handia jasaten duen. Tratamenduari dagokionez, ziklosporina oso eraginkorra da SJSrako, eta zain barneko immunoglobulina (IVIg) eta kortikoideen konbinazioak ondoen funtzionatzen du SJS eta TEN kasuetarako.
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) and Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) are rare diseases that are characterized by widespread epidermal necrosis and sloughing of skin. Regarding treatment, cyclosporine is the most effective therapy for the treatment of SJS, and a combination of intravenous immunoglobulin (IVIg) and corticosteroids is most effective for SJS/TEN overlap and TEN.
 Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Past and Present Therapeutic Approaches 36469487
Toxic epidermal necrolysis (TEN) sendagai jakin batzuek eta sistema immunologikoaren jarduerak eragindako larruazaleko erreakzio larria da, eta ondorioz, larruazaleko kanpoko geruza (epidermisa) eskala handian askatzen da, gorputzaren azaleraren % 30 baino gehiagori eragiten diona. TENek %20tik gorako heriotza-tasa du, askotan infekzioen eta arnasketa zailtasunen ondorioz. Erreakzioa eragiten duen botika gelditzeak, laguntza-laguntza eskaintzeak eta tratamendu osagarriak erabiltzeak emaitza hobe dezake. Azken ikerketek frogatu dute ziklosporina, tumore-nekrosi faktorearen alfa inhibitzaileak eta zain barneko immunoglobulina eta kortikoideen konbinazioa lagungarriak izan daitezkeela, ausazko kontrolatutako entsegu eta azterketa anitzen analisietan oinarrituta.
Toxic epidermal necrolysis (TEN) is a serious skin reaction caused by certain medications and immune system activity, resulting in large-scale detachment of the outer skin layer (epidermis), affecting more than 30% of the body's surface. TEN has a mortality rate of over 20%, often due to infections and breathing difficulties. Stopping the medication causing the reaction, providing supportive care, and using additional treatments can improve the outcome. Recent studies have shown that drugs like cyclosporine, tumor necrosis factor alpha inhibitors, and a combination of intravenous immune globulin and corticosteroids can be helpful, based on randomized controlled trials and analyses of multiple studies.
 Toxic Epidermal Necrolysis and Steven–Johnson Syndrome: A Comprehensive Review 32520664 
NIH
Recent Advances: There is improved understanding of pain and morbidity with regard to the type and frequency of dressing changes. More modern dressings, such as nanocrystalline, are currently favored as they may be kept in situ for longer periods. The most recent evidence on systemic agents, such as corticosteroids and cyclosporine, and novel treatments, are also discussed.