Acne - آکنه
☆ در نتایج Stiftung Warentest 2022 از آلمان، رضایت مصرف کنندگان از ModelDerm فقط اندکی کمتر از مشاوره های پزشکی از راه دور بود.
آکنه در ناحیه تنه. قسمت بالایی تنه و پشت قسمت های رایج آکنه هستند.
References
آکنه، شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده، یک مشکل التهابی پوستی مداوم است. هدف درمان پرداختن به چهار عامل اصلی در ایجاد آکنه است: تولید بیش از حد سبوم، تجمع سلول‌های پوست، کلونیزاسیون پروپیونی باکتریوم آکنه و التهاب ناشی از آن. رتینوئیدهای موضعی به طور موثری هم ضایعات التهابی و هم ضایعات غیر التهابی را با پیشگیری و کاهش کومدون ها و در عین حال رفع التهاب، مدیریت می کنند. بنزوئیل پراکسید، که بدون نسخه در دسترس است، یک عامل باکتری کش بدون ایجاد مقاومت باکتریایی است. در حالی که آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی به تنهایی کار می کنند، ترکیب آنها با رتینوئیدهای موضعی اثربخشی آنها را افزایش می دهد. افزودن بنزوئیل پراکسید به درمان آنتی بیوتیکی خطر مقاومت باکتریایی را کاهش می دهد. ایزوترتینوئین خوراکی که برای آکنه های شدید و سرسخت تایید شده است، از طریق برنامه iPLEDGE تجویز می شود.
Acne, the most common skin condition in the United States, is a persistent inflammatory skin problem. Treatment aims at addressing four main factors contributing to acne: excessive sebum production, skin cell buildup, Propionibacterium acnes colonization, and resulting inflammation. Topical retinoids effectively manage both inflammatory and non-inflammatory lesions by preventing and reducing comedones while addressing inflammation. Benzoyl peroxide, available over-the-counter, is a bactericidal agent without promoting bacterial resistance. While topical and oral antibiotics work alone, combining them with topical retinoids enhances their effectiveness. Adding benzoyl peroxide to antibiotic therapy lowers the risk of bacterial resistance. Oral isotretinoin, approved for severe and stubborn acne, is administered through the iPLEDGE program.
Acne, the most common skin condition in the United States, is a persistent inflammatory skin problem. Treatment aims at addressing four main factors contributing to acne: excessive sebum production, skin cell buildup, Propionibacterium acnes colonization, and resulting inflammation. Topical retinoids effectively manage both inflammatory and non-inflammatory lesions by preventing and reducing comedones while addressing inflammation. Benzoyl peroxide, available over-the-counter, is a bactericidal agent without promoting bacterial resistance. While topical and oral antibiotics work alone, combining them with topical retinoids enhances their effectiveness. Adding benzoyl peroxide to antibiotic therapy lowers the risk of bacterial resistance. Oral isotretinoin, approved for severe and stubborn acne, is administered through the iPLEDGE program.
درمان های موضعی رایج برای آکنه عبارتند از benzoyl peroxide (BP) , salicylic acid, antibiotics, combinations of antibiotics with BP, retinoids, combinations of retinoids with BP or antibiotics, azelaic acid, and sulfone agents. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مدت‌هاست که بخش کلیدی درمان آکنه، به‌ویژه برای موارد متوسط تا شدید بوده است. آنها زمانی که در کنار رتینوئید موضعی و BP استفاده می شوند، بهترین عملکرد را دارند. Tetracycline, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole (TMP/SMX) , trimethoprim, erythromycin, azithromycin, amoxicillin, and cephalexin همه شواهدی از اثربخشی نشان داده اند.
Common topical treatments for acne include benzoyl peroxide (BP), salicylic acid, antibiotics, combinations of antibiotics with BP, retinoids, combinations of retinoids with BP or antibiotics, azelaic acid, sulfone agents. Oral antibiotics have long been a key part of acne treatment, especially for moderate to severe cases. They work best when used alongside a topical retinoid and BP. Tetracycline, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole (TMP/SMX), trimethoprim, erythromycin, azithromycin, amoxicillin, cephalexin have all shown evidence of effectiveness.
Common topical treatments for acne include benzoyl peroxide (BP), salicylic acid, antibiotics, combinations of antibiotics with BP, retinoids, combinations of retinoids with BP or antibiotics, azelaic acid, sulfone agents. Oral antibiotics have long been a key part of acne treatment, especially for moderate to severe cases. They work best when used alongside a topical retinoid and BP. Tetracycline, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole (TMP/SMX), trimethoprim, erythromycin, azithromycin, amoxicillin, cephalexin have all shown evidence of effectiveness.
رتینوئیدهای موضعی همیشه برای درمان آکنه توصیه می شوند. هنگام استفاده از آنتی بیوتیک های سیستمیک یا موضعی، مهم است که آنها را با بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها ترکیب کنید، اما فقط تا 12 هفته. Isotretinoin برای موارد شدید آکنه که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند اختصاص دارد. در حالی که شواهدی برای درمان‌های فیزیکی مانند لیزر درمانی و لایه‌برداری شیمیایی و همچنین روش‌های تکمیلی مانند زهر زنبور عسل و رژیم‌های غذایی خاص وجود دارد، اثربخشی آنها هنوز نامشخص است.
Topical retinoids are always recommended for treating acne. When using systemic or topical antibiotics, it's important to combine them with benzoyl peroxide and retinoids, but only for up to 12 weeks. Isotretinoin is reserved for severe cases of acne that haven't responded to other treatments. While there's some evidence for physical treatments like laser therapy and chemical peels, as well as complementary approaches such as purified bee venom and certain diets, their effectiveness is still uncertain.
Topical retinoids are always recommended for treating acne. When using systemic or topical antibiotics, it's important to combine them with benzoyl peroxide and retinoids, but only for up to 12 weeks. Isotretinoin is reserved for severe cases of acne that haven't responded to other treatments. While there's some evidence for physical treatments like laser therapy and chemical peels, as well as complementary approaches such as purified bee venom and certain diets, their effectiveness is still uncertain.
چندین مطالعه به چگونگی تأثیر غذاهای مختلف بر روی آکنه در بیماران پرداخته اند. آنها دریافتند افرادی که آکنه دارند و غذاهایی با بار گلیسمی پایین می خورند، در مقایسه با افرادی که غذاهای با بار گلیسمی بالا می خورند، لکه های آکنه کمتری دارند. لبنیات نیز در رابطه با آکنه مورد مطالعه قرار گرفته است. به نظر می رسد پروتئین های خاصی در شیر ممکن است بیشتر از چربی یا محتوای لبنیات در ایجاد آکنه نقش داشته باشند. تحقیقات دیگر بر روی اسیدهای چرب امگا 3 و اسید γ-لینولئیک متمرکز شده است. این نشان می دهد که افراد مبتلا به آکنه ممکن است از خوردن ماهی بیشتر و روغن های سالم برای افزایش مصرف این اسیدهای چرب سود ببرند. مطالعات اخیر بر روی پروبیوتیک ها برای آکنه نتایج امیدوارکننده ای را نشان می دهد، اما تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته های اولیه مورد نیاز است.
Several studies have evaluated the significance of the glycemic index of various foods and glycemic load in patients with acne, demonstrating individuals with acne who consume diets with a low glycemic load have reduced acne lesions compared with individuals on high glycemic load diets. Dairy has also been a focus of study regarding dietary influences on acne; whey proteins responsible for the insulinotropic effects of milk may contribute more to acne development than the actual fat or dairy content. Other studies have examined the effects of omega-3 fatty acid and γ-linoleic acid consumption in individuals with acne, showing individuals with acne benefit from diets consisting of fish and healthy oils, thereby increasing omega-3 and omega-6 fatty acid intake. Recent research into the effects of probiotic administration in individuals with acne present promising results; further study of the effects of probiotics on acne is needed to support the findings of these early studies.
Several studies have evaluated the significance of the glycemic index of various foods and glycemic load in patients with acne, demonstrating individuals with acne who consume diets with a low glycemic load have reduced acne lesions compared with individuals on high glycemic load diets. Dairy has also been a focus of study regarding dietary influences on acne; whey proteins responsible for the insulinotropic effects of milk may contribute more to acne development than the actual fat or dairy content. Other studies have examined the effects of omega-3 fatty acid and γ-linoleic acid consumption in individuals with acne, showing individuals with acne benefit from diets consisting of fish and healthy oils, thereby increasing omega-3 and omega-6 fatty acid intake. Recent research into the effects of probiotic administration in individuals with acne present promising results; further study of the effects of probiotics on acne is needed to support the findings of these early studies.
در هر دو جنس، هورمون هایی به نام آندروژن به نظر می رسد که بخشی از مکانیسم زیربنایی هستند که باعث افزایش تولید سبوم می شوند. یکی دیگر از عوامل رایج رشد بیش از حد باکتری Cutibacterium acnes است که روی پوست وجود دارد.
درمان هایی که مستقیماً روی پوست آسیب دیده اعمال می شوند، مانند اسید آزلائیک، بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک، معمولاً استفاده می شوند. آنتی بیوتیک ها و رتینوئیدها در فرمولاسیون هایی موجود هستند که روی پوست اعمال می شوند و برای درمان آکنه از طریق دهان مصرف می شوند. با این حال، مقاومت به آنتی بیوتیک ها ممکن است در نتیجه درمان با آنتی بیوتیک ایجاد شود. چندین نوع قرص ضد بارداری ممکن است به پیشگیری از آکنه در زنان کمک کند. درمان زودهنگام و تهاجمی آکنه با استفاده از ایزوترتینوئین ممکن است برای کاهش عوارض طولانی مدت در افراد مفید باشد.
○ رفتار
ژل آداپالن را می توان به طور گسترده ای استفاده کرد زیرا ترشح سبوم را سرکوب می کند و باعث سرکوب عود آکنه می شود. ژل آداپالن در صورت استفاده بیش از حد در ابتدا می تواند پوست را تحریک کند. از طرف دیگر، بنزوئیل پراکسید و آزلائیک اسید را می توان در محل های التهابی آکنه استفاده کرد زیرا به التهاب کمک می کنند. به طور کلی، درمان طولانی مدت 1 ماه یا بیشتر برای مشاهده اثر مورد نیاز است.
#Benzoyl peroxide [OXY-10]
#Adapalene gel [Differin]
#Tretinoin cream
#Minocycline
#Isotretinoin
#Topical clindamycin
#Comedone extraction