اسکار هیپرتروفیک (Hypertrophic scar) یک بیماری پوستی است که با رسوب مقادیر بیش از حد کلاژن مشخص می شود که باعث ایجاد اسکار برجسته می شود. اما، شدت کمتری نسبت به کلوئید است. مانند کلوئیدها، اغلب در محل جوش، سوراخهای بدن، بریدگی و سوختگی ایجاد میشوند. تنش مکانیکی روی زخم ممکن است علت اصلی تشکیل اسکار هیپرتروفیک (hypertrophic scar) باشد.
اسکار هیپرتروفیک (hypertrophic scar) قرمز و غلیظ هستند و ممکن است خارش یا درد داشته باشند. ضایعه هیپرتروفیک فراتر از مرز زخم اصلی گسترش نمی یابد، اما ممکن است تا شش ماه به ضخیم شدن ادامه دهد. اسکار هیپرتروفیک (hypertrophic scar) معمولاً طی یک یا دو سال بهبود می یابند، اما ممکن است به دلیل ظاهر یا شدت خارش باعث ناراحتی شوند. آنها همچنین می توانند حرکت را محدود کنند اگر نزدیک به مفصل قرار گیرند.
ضایعات هیپرتروفیک مداوم ممکن است با تزریق کورتیکواستروئیدها درمان شوند.
درمان با لیزر ممکن است برای اریتم مرتبط با جای زخم امتحان شود، اما تزریق تریامسینیلون نیز می تواند با صاف کردن جای زخم، اریتم را بهبود بخشد. #Dye laser (e.g. V-beam)
A hypertrophic scar is a cutaneous condition characterized by deposits of excessive amounts of collagen which gives rise to a raised scar, but not to the degree observed with keloids. Like keloids, they form most often at the sites of pimples, body piercings, cuts and burns.
☆ در نتایج Stiftung Warentest 2022 از آلمان، رضایت مصرف کنندگان از ModelDerm فقط اندکی کمتر از مشاوره های پزشکی از راه دور بود.
Hypertrophic scarring نوعی از ترمیم زخم است که از بین رفته است. اغلب با اسکارهای کلوئیدی اشتباه گرفته می شود، اما آنها یکسان نیستند. در اسکار هیپرتروفیک، بافت اضافی فقط در ناحیه زخم اصلی ایجاد می شود. از سوی دیگر، کلوئیدها فراتر از مرزهای زخم گسترش می یابند. Hypertrophic scarring represents an undesirable variant in the wound healing process. Another variant of wound healing, the keloid scar, is often used interchangeably with hypertrophic scarring, but this is incorrect. The excess connective tissue deposited in hypertrophic scarring is restricted to the area within the original wound. The excess connective tissue deposited in the keloid, however, extends beyond the area of the original wound.
جراحات اغلب جای زخم را به عنوان بخشی از روند بهبودی به جا می گذارند. در حالت ایده آل، جای زخم باید صاف، باریک و با رنگ پوست همخوانی داشته باشد. عوامل مختلفی مانند عفونت، محدودیت جریان خون و ضربه می تواند روند بهبود را کند کند. زخمهایی که برجستهتر، تیرهتر یا تنگتر هستند میتوانند منجر به مشکلات عملکردی و احساسی شوند. Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
اسکار هیپرتروفیک (hypertrophic scar) قرمز و غلیظ هستند و ممکن است خارش یا درد داشته باشند. ضایعه هیپرتروفیک فراتر از مرز زخم اصلی گسترش نمی یابد، اما ممکن است تا شش ماه به ضخیم شدن ادامه دهد. اسکار هیپرتروفیک (hypertrophic scar) معمولاً طی یک یا دو سال بهبود می یابند، اما ممکن است به دلیل ظاهر یا شدت خارش باعث ناراحتی شوند. آنها همچنین می توانند حرکت را محدود کنند اگر نزدیک به مفصل قرار گیرند.
ضایعات هیپرتروفیک مداوم ممکن است با تزریق کورتیکواستروئیدها درمان شوند.
○ رفتار
اسکار هایپرتروفیک می تواند با 5 تا 10 تزریق استروئید داخل ضایعه به فاصله 1 ماه بهبود یابد.
#Triamcinolone intralesional injection
درمان با لیزر ممکن است برای اریتم مرتبط با جای زخم امتحان شود، اما تزریق تریامسینیلون نیز می تواند با صاف کردن جای زخم، اریتم را بهبود بخشد.
#Dye laser (e.g. V-beam)