Keloid
☆ AI Dermatology — Free Service
در نتایج Stiftung Warentest 2022 از آلمان، رضایت مصرف کنندگان از ModelDerm فقط اندکی کمتر از مشاوره های پزشکی از راه دور بود.
در نتایج Stiftung Warentest 2022 از آلمان، رضایت مصرف کنندگان از ModelDerm فقط اندکی کمتر از مشاوره های پزشکی از راه دور بود.
یک کلوئید پس از عمل بر روی مچ دست که با تزریق داخل‌ضایعه تریامسینولون درمان شد. ناحیه اریتمی فرورفته در سمت چپ ناحیه تحت درمان است.
کلوئیدهای خطی هنگامی که در قسمت جلوی بالایی تنه رخ می‌دهند، اغلب به شکل خطی ظاهر می‌شوند.
کلوئید گوش خلفی
کلوئید در کف پا ممکن است هنگام راه رفتن ناراحت‌کننده باشد. تزریق استروئید درون ضایعه معمولاً چندین بار انجام می‌شود.
کلوئیدها معمولاً در بالای بازوها مشاهده می‌شوند.
تظاهرهای معمولی کلوئید قفسه سینه.
relevance score : -100.0%
Referencesکلوئیدها به دلیل بهبود غیرمعمول پس از آسیب یا التهاب پوست ایجاد می‌شوند. عوامل ژنتیکی و محیطی به رشد آن‌ها کمک می‌کنند، به‌ویژه در افراد با پوست تیره‌تر آفریقایی، آسیایی و اسپانیایی‌تبار. کلوئیدها زمانی رخ می‌دهند که فیبروبلاست‌ها بیش از حد فعال شوند و کلاژن و فاکتورهای رشد را بیش از حد تولید کنند. این امر منجر به تشکیل بسته‌های بزرگ و غیرطبیعی از کلاژن به نام کلاژن کلوئیدی، به‌همراه افزایش تعداد فیبروبلاست‌ها می‌شود. از نظر بالینی، کلوئیدها به صورت ندول‌های سفت و لاستیکی در نواحی که قبلاً آسیب دیده‌اند ظاهر می‌شوند. بر خلاف اسکارهای معمولی، کلوئیدها فراتر از محل ترومای اصلی گسترش می‌یابند. بیماران ممکن است درد، خارش یا سوزش را تجربه کنند. درمان‌های مختلفی از جمله تزریق استروئید، کرایوتراپی، جراحی، رادیوتراپی و لیزر درمانی در دسترس هستند.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ژل یا ورقه Silicone (سیلیکون) همراه با تزریق Corticosteroid (کورتیکواستروئید)، درمان اولیه ارجح برای کلوئید است. درمان‌های تکمیلی مانند 5‑Fluorouracil (5‑FU) داخل ضایعه، Bleomycin (بلئومایسین) یا Verapamil (ورا پامل) نیز می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند، هرچند اثربخشی آن‌ها متفاوت است. لیزر درمانی، هنگامی که با تزریق Corticosteroid (کورتیکواستروئید) یا استروئیدهای موضعی تحت انسداد ترکیب شود، می‌تواند نفوذ داروها را افزایش دهد. برای کلوئیدهای مقاوم، برداشتن جراحی به همراه پرتودرمانی فوری مؤثر بوده است. در نهایت، استفاده از ورقه Silicone (سیلیکون) و فشار درمانی احتمال عود کلوئید را کاهش می‌دهد.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
در حال حاضر، درمان منسجمی وجود ندارد که بتواند نرخ عود کم برای کلوئیدها را تضمین کند. با این حال، گزینه‌های نوظهور مانند استفاده از لیزر همراه با استروئیدها یا ترکیب 5-فلوراوراسیل (5-Fluorouracil) با استروئیدها، نویدبخش هستند. تحقیقات آینده می‌توانند بر این موضوع متمرکز شوند که چگونه درمان‌های جدید، از جمله پیوند چربی اتولوگ (Autologous Fat Grafting) یا درمان‌های مبتنی بر سلول‌های بنیادی (Stem Cells)، برای مدیریت کلوئیدها عمل می‌کنند.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
جای زخم بخش رایجی از روند بهبودی پس از آسیب‌های پوستی است. در حالت ایده‌آل، جای زخم باید صاف، نازک و با رنگ پوست همخوانی داشته باشد. عوامل متعددی مانند عفونت، کاهش جریان خون، ایسکمی و تروما می‌توانند منجر به بهبود ضعیف زخم شوند. اسکارهایی که ضخیم‌تر و تیره‌تر از پوست اطراف هستند یا بیش از حد کوچک می‌شوند، می‌توانند مشکلات جدی در عملکرد فیزیکی و سلامت عاطفی ایجاد کنند.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
اسکارهای کلوئیدی بیشتر در افراد آفریقایی، آسیایی یا اسپانیایی‌تبار دیده می‌شود. افراد بین ۱۰ تا ۳۰ سال بیشتر از افراد مسن تمایل به ایجاد کلوئید دارند.
اگرچه معمولاً در محل آسیب رخ می‌دهند، Keloid نیز می‌تواند خودبه‌خود ایجاد شود. این ضایعات می‌توانند پس از سوراخ شدن، جوش یا خراش ساده ظاهر شوند. همچنین می‌توانند در نتیجه آکنه یا اسکارهای آبله‌مرغان شدید، عفونت در محل زخم، ضربه مکرر به یک ناحیه، کشش بیش از حد پوست هنگام بسته شدن زخم یا حضور جسم خارجی در زخم ایجاد شوند.
اسکارهای کلوئیدی ممکن است پس از جراحی بروز کنند. آن‌ها در برخی نقاط مانند قفسه سینه مرکزی (در اثر استرنوتومی)، پشت و شانه‌ها (معمولاً ناشی از آکنه) و لوب‌های گوش (در اثر سوراخ کردن گوش) شایع‌تر هستند. همچنین می‌توانند پس از پیوست‌گذاری بدن ظاهر شوند. شایع‌ترین مکان‌ها لاله گوش، بازوها، ناحیه لگن و بالای استخوان گردن است.
درمان‌های موجود شامل فشار درمانی، پوشش ژل سیلیکون، تریامسینولون استوناید داخل ضایعه، کرایوسرجری، پرتودرمانی، لیزر درمانی، اینترفرون، 5‑FU و جراحی حذف است.
○ درمان
اسکارهای هیپرتروفیک می‌تواند با ۵ تا ۱۰ تزریق استروئید داخل ضایعه به فاصله یک ماه بهبود یابد.
#Triamcinolone intralesional injection
درمان با لیزر می‌تواند برای اریتم مرتبط با جای زخم امتحان شود؛ اما تزریق تریامسینولون نیز می‌تواند با صاف کردن جای زخم، اریتم را بهبود بخشد.
#Dye laser (e.g. V-beam)