Impetigo - Իմպետիգո
https://hy.wikipedia.org/wiki/Շփաբորբ
☆ AI Dermatology — Free Service2022 թվականի Գերմանիայի Stiftung Warentest արդյունքներում ModelDerm-ից սպառողների գոհունակությունը մի փոքր ավելի ցածր էր, քան հեռաբժշկության վճարովի խորհրդատվություններից: relevance score : -100.0%
References
Impetigo: Diagnosis and Treatment 25250996Impetigo — երկուից հինգ տարեկան երեխաների մաշկի ամենատարածված բակտերիալ վարակը, լինում է երկու հիմնական տեսակի՝ ոչ բուլյոզային (դեպքերի 70 %) և բուլյոզային (դեպքերի 30 %): Ոչ բուլյոզային impetigo սովորաբար առաջանում է Staphylococcus aureus կամ Streptococcus pyogenes‑ով: Այն ճանաչվում է դեմքի և վերջույթների մեղրագույն կեղևներով, հիմնականում ուղղված է մաշկի վրա, բայց կարող է վարակել միջատների խայթոցները, էկզեմա կամ հերպեսային վնասվածքներ: Բուլյոզային impetigo, որը առաջանում է բացառապես S. aureus‑ի կողմից, հանգեցնում է խոշոր, թուլացած բուլլայների և հաճախ ազդում է այն տարածքների վրա, որտեղ մաշկը քսվում է միմյանց: Երկու տեսակներն էլ սովորաբար մաքրվում են երկու‑երեք շաբաթվա ընթացքում առանց սպիների, և բարդությունները հազվադեպ են, որոնցից ամենածանրը՝ հետաստրեպտոկոկային գլոմերուլոնեֆրիտն է: Բուժումը ներառում է տեղական հակաբիոտիկներ (mupirocin, retapamulin, fusidic acid): Բերանային խոռոչի (oral) հակաբիոտիկները կարող են անհրաժեշտ լինել մեծ բուլլայով impetigo-ի դեպքում կամ երբ տեղական բուժումն անհնար է: Թեև մի քանի բանավոր (oral) հակաբիոտիկներ (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, macrolides) տարբերակներ են, պենիցիլինը արդյունավետ չէ: Տեղական ախտահանիչները հակաբիոտիկների պես լավ չեն և պետք է խուսափել դրանցից: Fusidic acid, mupirocin, retapamulin‑ը արդյունավետ են մեթիցիլին‑դիմացկուն S. aureus‑ի և streptococcal վարակների դեմ: Clindamycin‑ը օգտակար է կասկածելի methicillin‑resistant S. aureus (MRSA) վարակների դեպքում: Trimethoprim/sulfamethoxazole‑ը աշխատում է մեթիցիլին‑դիմացկուն S. aureus‑ի դեմ, սակայն բավարար չէ streptococcal վարակի համար.
Impetigo, the most common bacterial skin infection in children aged two to five, comes in two main types: nonbullous (70% of cases) and bullous (30% of cases). Nonbullous impetigo is typically caused by Staphylococcus aureus or Streptococcus pyogenes. It's recognized by honey-colored crusts on the face and limbs and mainly targets the skin or can infect insect bites, eczema, or herpetic lesions. Bullous impetigo, caused solely by S. aureus, leads to large, flaccid bullae and often affects areas where skin rubs together. Both types usually clear up within two to three weeks without scarring, and complications are rare, with poststreptococcal glomerulonephritis being the most severe. Treatment involves topical antibiotics (mupirocin, retapamulin, fusidic acid). Oral antibiotics might be necessary for impetigo with large bullae or when topical treatment isn't feasible. While several oral antibiotics (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, macrolides) are options, penicillin isn't effective. Topical disinfectants aren't as good as antibiotics and should be avoided. Fusidic acid, mupirocin, retapamulin are effective against methicillin-susceptible S. aureus and streptococcal infections. Clindamycin is useful for suspected methicillin-resistant S. aureus infections. Trimethoprim/sulfamethoxazole works against methicillin-resistant S. aureus, but isn't enough for streptococcal infection.
Impetigo 28613693 NIH
Impetigo-ը տարածված մաշկային վարակ է, որը առաջանում է որոշակի բակտերիայից և հեշտությամբ տարածվում է շփման միջոցով: Այն սովորաբար երևում է որպես կարմիր բծեր, որոնք ծածկված են դեղնավուն ընդերքով և կարող են պատճառել քոր կամ ցավ: Այս վարակը առավել հաճախ հանդիպում է տաք, խոնավ միջավայրում ապրող երեխաների մոտ: Այն կարող է հայտնվել բշտիկների տեսքով կամ առանց դրանց: Թեև այն հաճախ ազդում է դեմքի վրա, այն կարող է առաջանալ ցանկացած վայրում, որտեղ մաշկի կոտրվածք կա: Ախտորոշումը հիմնականում հիմնված է ախտանիշների և վարակի տեսքի վրա: Բուժումը սովորաբար ներառում է հակաբիոտիկներ, ինչպես տեղական, այնպես էլ բանավոր, ախտանիշների կառավարման հետ միասին:
Impetigo is a common infection of the superficial layers of the epidermis that is highly contagious and most commonly caused by gram-positive bacteria. It most commonly presents as erythematous plaques with a yellow crust and may be itchy or painful. The lesions are highly contagious and spread easily. Impetigo is a disease of children who reside in hot humid climates. The infection may be bullous or nonbullous. The infection typically affects the face but can also occur in any other part of the body that has an abrasion, laceration, insect bite or other trauma. Diagnosis is typically based on the symptoms and clinical manifestations alone. Treatment involves topical and oral antibiotics and symptomatic care.
Իմպետիգո (impetigo)‑ը սովորաբար պայմանավորված է Staphylococcus aureus կամ Streptococcus pyogenes‑ով: Շփման դեպքում այն կարող է տարածվել մարդկանց միջև: Երեխաների դեպքում վարակը կարող է արագ տարածվել եղբայրների և քույրերի միջև:
Բուժումը սովորաբար իրականացվում է հակաբիոտիկ քսուքներով, ինչպիսիք են mupirocin կամ fusidic acid‑ը: Բերանով (oral) հակաբիոտիկները, օրինակ cefalexin, կարող են օգտագործվել, եթե ախտահարվում են մեծ տարածքներ:
Իմպետիգո (impetigo)‑ը 2010 թվականին ախտահարեց մոտ 140 միլիոն մարդ (աշխարհի բնակչության 2%): Այն կարող է առաջանալ ցանկացած տարիքում, բայց առավել հաճախ հանդիպում է փոքր երեխաների մոտ: Բարդությունները կարող են ներառել cellulitis կամ post‑streptococcal glomerulonephritis:
○ Բուժում ― OTC Drugs
* Քանի որ իմպետիգոն վարակիչ հիվանդություն է, ստերոիդային քսուքներ չի կարելի օգտագործել: Եթե դուք դժվարանում եք տարբերել իմպետիգո ախտահարումները էկզեմայից, խորհուրդ ենք տալիս օգտագործել OTC antihistamines՝ առանց ստերոիդային քսուքների:
#OTC antihistamine
* Խնդրում ենք ախտահարվածին կիրառել OTC հակաբիոտիկ քսուք:
#Bacitracin
#Polysporin