Լրացուցիչ տեղեկություններ ― Հայերեն

Juvenile xanthogranuloma (JXG)-ը բավականին տարածված վիճակ է և non‑Langerhans cell histiocytic disorder‑ի ամենատարածված տեսակը երեխաների մոտ: Դեպքերի 75%-ում այս վնասվածքները դրսևորվում են կյանքի առաջին տարում, իսկ 15‑20%-ից ավելին դրանք ունենում են ծննդից: Թեև մեծահասակների մոտ դա քիչ է, JXG‑ը սովորաբար տեղի է ունենում 20‑30 տարեկան մարդկանց մոտ, և չափահաս հիվանդների մեծամասնությունն ունենում է ընդամենը մեկ վնասվածք: Կլինիկականորեն այն երևում է որպես մեկ կամ մի քանի դեղին‑նարնջագույն‑շագանակագույն ամուր բշտիկներ, հիմնականում դեմքի, պարանոցի և մարմնի վերին մասում: Բերանի խոռոչի ախտահարումները հազվադեպ են, բայց կարող են ի հայտ գալ դեղին գույնի տեսքով լեզվի կողքերում կամ բերանի այլ մասերում, ինչը, հնարավոր է, հանգեցնի խոցերին և արյունահոսությանը: Մաշկի վնասվածքները սովորաբար չեն առաջացնում ախտանիշներ և ինքնուրույն անհետանում են մի քանի տարիների ընթացքում: Թեև դա քիչ է, ակնաբուժական ներգործությունը մաշկից դուրս ամենատարածված խնդիրն է, որի հետ հաճախ կապված են թոքերը: Ocular JXG‑ը սովորաբար ազդում է միայն մեկ աչքի վրա և հանդիպում է հիվանդների 0,5%-ից քիչ, սակայն ախտորոշվելիս ակնաբուժական խնդիրներով տառապող 40%-ը նույնպես ունենում են մաշկի բազմաթիվ վնասվածքներ.
Juvenile xanthogranuloma (JXG) is a relatively common entity and is the most common form of non-Langerhans cell histiocytic disorder of childhood., It is estimated that in 75% of cases, lesions appear during the first year of life, with >15-20% of patients having lesions at birth. JXG is rare in adults, with a peak incidence in the late twenties to thirties. The majority of adult patients have solitary lesions. Typically, the clinical presentation consists of solitary or multiple yellow-orange-brown firm papules or nodules. The most common locations are the face, neck, and upper torso. Oral lesions are rare and often occur as a yellow nodule on the lateral aspects of the tongue. Oral lesions can also arise on the gingival, buccal mucosa, and midline hard palate and may ulcerate and bleed. Cutaneous lesions are usually asymptomatic, and most lesions spontaneously involute over the course of several years. Although occurring rarely, ocular involvement is the most common extracutaneous site involved, followed by the lungs. Ocular JXG is nearly always unilateral and develops in less than 0.5% of patients. Approximately 40% of patients with ocular JXG, however, have multiple cutaneous lesions at the time of diagnosis.

Juvenile xanthogranulomas (JXGs)‑ը հազվադեպ, բարորակ հիվանդություններ են, որոնք պատկանում են non‑Langerhans cell histiocytoses‑ի ավելի մեծ կատեգորիայի: Նրանք սովորաբար դրսևորվում են մեկ կամ մի քանի կարմիր կամ դեղնավուն բջիջների տեսքով, որոնք հաճախ հանդիպում են գլխի կամ պարանոցի վրա: JXG‑ների մեծ մասը զարգանում է ծննդյան ժամանակ կամ կյանքի առաջին տարում: Թեև դա անսովոր է, երբեմն դրանք կարող են ազդել մաշկից այն կողմում գտնվող տարածքների վրա, որտեղ աչքի ներգրավվածությունը պետք է հետևի գոյություն ունեցող գրականության համաձայն: Ընդհանուր առմամբ, մաշկի վրա գտնվող JXG‑ները ինքնուրույն անհետանում են և սովորաբար բուժման կարիք չունեն:
Juvenile xanthogranulomas (JXGs) are uncommon, benign diseases that are part of a larger category of non-Langerhans cell histiocytoses. They typically show up as one or more red or yellowish lumps, often found on the head or neck. Most JXGs develop either at birth or within the first year of life. While it's unusual, sometimes they can affect areas beyond the skin, with eye involvement being something to watch for according to existing literature. Generally, JXGs on the skin go away on their own and typically don't need treatment.