Keloid
☆ 2022 թվականի Գերմանիայի Stiftung Warentest արդյունքներում ModelDerm-ից սպառողների գոհունակությունը մի փոքր ավելի ցածր էր, քան հեռաբժշկության վճարովի խորհրդատվություններից:
Դաստակի հետվիրահատական կելոիդ, որը բուժվել է տրիամցինոլոնի ներերակային ներարկումով: Ձախ կողմում ընկած erythema տարածքը բուժվող տարածքն է:
Գծային կելոիդներ: Երբ դրանք հայտնվում են իրանի վերին առջևի մասում, հաճախ հայտնվում են գծային տեսքով:
Հետևի ականջի կելոիդ
Ոտքերի ներբանների կելոիդները կարող են անհարմար լինել քայլելիս: Ներերակային ստերոիդների ներարկումները սովորաբար կատարվում են մի քանի անգամ:
Keloids սովորաբար նկատվում է վերին ձեռքերի.
Կրծքավանդակի կելոիդների բնորոշ դրսևորում:
relevance score : -100.0%
ReferencesԿելոիդները ձևավորվում են մաշկի վնասվածքից կամ բորբոքումից հետո անսովոր բուժման պատճառով: Գենետիկական և շրջակա միջավայրի գործոնները նպաստում են դրանց զարգացմանը, ընդ որում ավելի բարձր տեմպերը աֆրիկյան, ասիական և իսպանական ծագում ունեցող ավելի մուգ մաշկ ունեցող անհատների մոտ: Կելոիդները առաջանում են, երբ ֆիբրոբլաստները դառնում են գերակտիվ՝ արտադրելով ավելորդ կոլագեն և աճի գործոններ: Սա հանգեցնում է խոշոր, աննորմալ կոլագենի կապոցների ձևավորմանը, որոնք հայտնի են որպես կելոիդային կոլագեն, ինչպես նաև ֆիբրոբլաստների ավելացում: Կլինիկորեն, կելոիդները հայտնվում են որպես ամուր, ռետինե հանգույցներ նախկինում վիրավորված տարածքներում: Ի տարբերություն սովորական սպիտակների (scars), կելոիդները տարածվում են սկզբնական վնասվածքի վայրից դուրս: Հիվանդները կարող են զգալ ցավ, քոր կամ այրվածք: Բուժման տարբեր մեթոդներ կան՝ ներառյալ ստերոիդների ներարկումները, կրիոթերապիան, վիրաբուժությունը, ռադիոթերապիան և լազերային թերապիան:
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Ընթացիկ հետազոտությունը ցույց է տալիս, որ սիլիկոնե գելը կամ թաղանթը կորտիկոստերոիդների ներարկումների հետ մեկտեղ կելոիդների նախընտրելի նախնական բուժումն է: Լրացուցիչ բուժումները, ինչպիսիք են ներակային 5-ֆլուորուորասիլը (5‑FU), բլեոմիցին (bleomycin) կամ վերապամիլը (verapamil), նույնպես կարող են դիտարկվել, թեև դրանց արդյունավետությունը տարբեր է: Լազերային թերապիան, երբ զուգակցվում է կորտիկոստերոիդների ներարկումների կամ օկլյուզիայի տակ գտնվող տեղային ստերոիդների հետ, կարող է ուժեղացնել դեղերի ներթափանցումը: Կելոիդների հեռացումը (excision of keloids), որին հաջորդում է անմիջապես ճառագայթային թերապիա, արդյունավետ է: Ի վերջո, ապացուցված է, որ սիլիկոնե ծածկույթի և ճնշման թերապիայի օգտագործումը նվազեցնում է կելոիդային կրկնության հավանականությունը:
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Ներկայում, չկա բոլորի համար հարմար բուժում, որը երաշխավորում է կելոիդների կրկնության անընդհատ ցածր մակարդակ: Այնուամենայնիվ, աճող տարբերակները, ինչպիսիք են լազերների օգտագործումը ստերոիդների հետ մեկտեղ կամ 5‑ֆլուորուորասիլ (5‑fluorouracil) ստերոիդների հետ համատեղելը, խոստումնալից են: Հետագա հետազոտությունները կարող են կենտրոնանալ այն բանի վրա, թե որքան լավ են նոր բուժումները, ինչպիսիք են ավտոլոգական ճարպի փոխադրման (autologous fat grafting) կամ ձողունային բջիջների վրա հիմնված բուժումները (stem cell‑based therapies), արդյունավետ կելոիդների կառավարման համար:
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
Քելոիդները մաշկի վնասվածքներից հետո բուժման գործընթացի ընդհանուր մասն են: Իդեալում, քելոիդները պետք է լինեն հարթ, բարակ և համապատասխանեն մաշկի գույնին: Շատ գործոններ կարող են հանգեցնել վերքերի վատ ապահովմանը, ինչպիսիք են վարակը, արյան հոսքի նվազումը, իսքեմիան և վնասվածքները: Քելոիդները, որոնք խիտ են, ավելի մուգ, քան շրջակա մաշկը, կամ չափից ավելի փոքրանում են, կարող են զգալի խնդիրներ առաջացնել ինչպես ֆիզիկական, այնպես էլ էմոցիոնալ առողջության հետ.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Կելոիդ սպիներն ավելի հաճախ են նկատվում աֆրիկյան, ասիական կամ իսպանական ծագում ունեցող մարդկանց մոտ: 10-ից 30 տարեկան մարդիկ ավելի մեծ հակում ունեն կելոիդ զարգացնելու, քան տարեցները:
Թեև դրանք սովորաբար առաջանում են վնասվածքի տեղում, keloid կարող է առաջանալ նաև ինքնաբերաբար: Դրանք կարող են առաջանալ պիրսինգի տեղում և նույնիսկ այնպիսի պարզ բանից, ինչպիսին է բծիկ (pimple) կամ քերծվածքը: Դրանք կարող են առաջանալ ծանր պզուկների կամ ջրծաղիկի սպիների, վերքի տեղում վարակվելու, տարածքի կրկնվող վնասվածքի, վերքի փակման ժամանակ մաշկի չափազանց լարվածության կամ վերքի մեջ օտար մարմնի առկայության հետևանքով:
Վիրահատությունից հետո կարող են առաջանալ կելոիդ սպիներ: Դրանք ավելի տարածված են որոշ տեղամասերում, ինչպիսիք են կրծքավանդակի կենտրոնական հատվածը (ստերնոտոմի (sternotomy)), հետին մասը և ուսերը (սովորաբար առաջանում են պզուկների հետևանքով) և ականջի բլիթներում (ականջի պիրսինգից): Նրանք կարող են առաջանալ նաև մարմնի պիրսինգի ժամանակ: Ամենատարածված բծերն են ականջի բլիթները, ձեռքերը, կոնքի շրջանը և օձիքի ոսկորը:
Հասանելի բուժումներն են՝ ճնշման թերապիա, սիլիկոնային գելային ծածկույթը, ներս‑վնասվածքային տրիամցինոլոն ակտոնիդը, քրեոբուժություն, ճառագայթում, լազերային թերապիա, Ինտերֆերոնը, 5‑FU և վիրաբուժական հեռացում:
○ Բուժում
Հիպերտրոֆիկ սպիները կարող են բարելավվել 5‑ից 10 ներծուծված ստերոիդների ներարկումով 1 ամսվա ընդմիջումով:
#Triamcinolone intralesional injection
Լազերային բուժումը կարող է փորձարկվել սպիների հետ կապված երիթեմայի համար, սակայն տրիամցինոլոնի ներարկումները կարող են նաև բարելավել երիթեման՝ հարթեցնելով սպիտակ (scar):
#Dye laser (e.g. V-beam)