Hidradenitis suppurativa
https://en.wikipedia.org/wiki/Hidradenitis_suppurativa
☆ 2022 წლის Stiftung Warentest-ის შედეგებში გერმანიიდან, სამომხმარებლო კმაყოფილება ModelDerm-ით მხოლოდ ოდნავ დაბალი იყო, ვიდრე ფასიანი ტელემედიცინის კონსულტაციებით. relevance score : -100.0%
References
What is hidradenitis suppurativa? 28209676 NIH
Hidradenitis suppurativa არის კანის დაავადება, რომელიც ქრონიკულია, მუდმივად ბრუნდება და შეიძლება სერიოზულად იმოქმედოს თქვენს ცხოვრებაზე. Ეს გამოწვეულია თმის ფოლიკულებში ანთებით და ხშირად იწვევს ბაქტერიულ ინფექციებს. Ექიმები, როგორც წესი, დიაგნოზს სვამენ თქვენს მიერ გაჩენილი წყლულების სახეობების დათვალიერებით (როგორიცაა კვანძები, აბსცესები ან სინუსური ტრაქტი) , სად არიან ისინი (ჩვეულებრივ კანის ნაკეცებში) და რამდენად ხშირად ბრუნდებიან ისინი და რამდენ ხანს ჩერდებიან.
Hidradenitis suppurativa is a chronic, recurrent, and debilitating skin condition. It is an inflammatory disorder of the follicular epithelium, but secondary bacterial infection can often occur. The diagnosis is made clinically based on typical lesions (nodules, abscesses, sinus tracts), locations (skin folds), and nature of relapses and chronicity.
Medical Management of Hidradenitis Suppurativa with Non-Biologic Therapy: What’s New? 34990004 NIH
Არაბიოლოგიური და არაპროცედურული მკურნალობა ჩვეულებრივ გამოიყენება მხოლოდ მსუბუქი დაავადებისთვის და შეიძლება კომბინირებული იყოს ბიოლოგიურ თერაპიასთან და ქირურგიასთან ზომიერი და მძიმე დაავადებისთვის. Ბოლო კვლევები იძლევა დამატებით მტკიცებულებებს ეფექტურობის შესახებ კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისას, რომლებიც პირდაპირ შეყვანილია დაზიანებებში HS გამწვავებისა და ლოკალიზებული დაზიანებებისთვის. Გარდა ამისა, არსებობს მტკიცებულება, რომ მხოლოდ ტეტრაციკლინების გამოყენება შეიძლება იყოს ისეთივე ეფექტური, როგორც კლინდამიცინის კომბინაცია რიფამპიცინთან.
Non-biologic and non-procedural treatments are often used as monotherapy for mild disease and can be used in conjunction with biologic therapy and surgery for moderate to severe disease. Recent studies highlighted in this review add support for the use of intralesional corticosteroids for HS flares and localized lesions, and there is evidence that monotherapy with tetracyclines may be as effective as the clindamycin/rifampicin combination.
Hidradenitis Suppurativa: A Systematic Review and Meta-analysis of Therapeutic Interventions 30924446Ჩირქოვანი ჰიდრადენიტის სამკურნალოდ გამოიყენება მრავალი მკურნალობა, მათ შორის ანტიბიოტიკები, რეტინოიდები, ანტიანდროგენები, იმუნიტეტის დამთრგუნველი პრეპარატები, ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტები და ადრეული დაზიანებების რადიოთერაპია. Ყველაზე რეკომენდებული მკურნალობაა ადალიმუმაბი და ლაზერული თერაპია. Ქირურგია, მარტივი ამოკვეთა ან სრული ადგილობრივი ამოკვეთა კანის გადანერგვით, სასურველი ვარიანტია მძიმე, მოწინავე შემთხვევებისთვის, რომლებიც კარგად არ რეაგირებენ სხვა მკურნალობაზე.
Many treatments are used for hidradenitis suppurativa, including antibiotics, retinoids, antiandrogens, immune-suppressing drugs, anti-inflammatory medications, and radiotherapy for early lesions. The top recommended treatments are adalimumab and laser therapy. Surgery, either simple excision or complete local excision with skin grafting, is the preferred option for severe, advanced cases that don't respond well to other treatments.
ზუსტი მიზეზი, როგორც წესი, გაურკვეველია, მაგრამ ითვლება, რომ დაკავშირებულია გენეტიკური და გარემო ფაქტორების კომბინაციაში. დაავადებით დაავადებულთა დაახლოებით მესამედს ჰყავს დაზარალებული ოჯახის წევრი. სხვა რისკ ფაქტორებს შორისაა სიმსუქნე და მოწევა. მდგომარეობა არ არის გამოწვეული ინფექციით, ცუდი ჰიგიენით.
განკურნება არ არის ცნობილი. დაზიანებების გაღება, რათა მოხდეს მათი გადინება, არ იწვევს მნიშვნელოვან სარგებელს. მიუხედავად იმისა, რომ ანტიბიოტიკები ხშირად გამოიყენება, მათი გამოყენების მტკიცებულება ცუდია. ასევე შესაძლებელია იმუნოსუპრესიული მედიკამენტების გამოყენება. უფრო მძიმე დაავადების მქონე პაციენტებში, ლაზერული თერაპია ან ქირურგია დაზარალებული კანის მოსაშორებლად შეიძლება სიცოცხლისუნარიანი იყოს. იშვიათად, კანის დაზიანება შეიძლება გადაიზარდოს კანის კიბოში.
თუ ჩართულია hidradenitis suppurativa -ის მსუბუქი შემთხვევები, მაშინ მისი სიხშირის შეფასება არის მოსახლეობის 1-4%-დან. ქალები სამჯერ უფრო ხშირად ემართებათ მას, ვიდრე მამაკაცებს. როგორც წესი, იწყება ახალგაზრდა ასაკში.