Keloid - Келоид
☆ Германияның 2022 жылғы Stiftung Warentest нәтижелерінде тұтынушылардың ModelDerm-ке қанағаттануы ақылы телемедициналық кеңестерге қарағанда сәл ғана төмен болды.
Триамцинолон интралезиялық инъекциясымен емделген білезіктегі операциядан кейінгі келоид. Сол жақтағы батып кеткен эритема аймағы өңделген аймақ болып табылады.
Сызықтық келоидтар. Олар торстың үстіңгі алдыңғы жағында пайда болған кезде, олар жиі сызықты пішінде пайда болады.
Артқы құлақ келоиды
Аяқ табанындағы келоидтар жүруге ыңғайсыз болуы мүмкін. Интралезиялық стероидты инъекциялар әдетте бірнеше рет жасалады.
Келоидтар әдетте жоғарғы қолдарда байқалады.
Кеудедегі келоидтардың типтік көрінісі.
References
Келоидтер тері жарақатынан немесе қабынудан кейін әдеттен тыс сауығуға байланысты пайда болады. Олардың дамуына генетикалық және қоршаған орта факторлары ықпал етеді, африкалық, азиялық және испан текті қара тері адамдарда жоғары көрсеткіш. Келоидтар фибробласттар шамадан тыс белсенді болып, шамадан тыс коллаген мен өсу факторларын өндіргенде пайда болады. Бұл фибробласттардың көбеюімен бірге келоидтық коллаген деп аталатын үлкен, қалыптан тыс коллаген байламдарының пайда болуына әкеледі. Клиникалық түрде келоидтар бұрын жарақат алған жерлерде қатты, резеңке тәрізді түйіндер түрінде көрінеді. Қалыпты тыртықтардан айырмашылығы, келоидтар бастапқы жарақат орнынан асып кетеді. Науқастар ауырсынуды, қышуды немесе жануды сезінуі мүмкін. Стероидты инъекцияларды, криотерапияны, хирургияны, сәулелік терапияны және лазерлік терапияны қоса алғанда, әртүрлі емдеу әдістері бар.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Ағымдағы зерттеулер кортикостероидты инъекциялармен бірге силикон гелі немесе төсеніш келоидтарды емдеудің қолайлы бастапқы әдісі екенін көрсетеді. Тиімділігі әртүрлі болғанымен интралезиялық 5-фторурацил (5-ФУ) , блеомицин немесе верапамил сияқты қосымша емдеу әдістерін де қарастыруға болады. Лазерлік терапия, кортикостероидты инъекциялармен немесе окклюзиядағы жергілікті стероидтермен біріктірілгенде, препараттардың енуін күшейтуі мүмкін. Рекальцирленген келоидтар үшін хирургиялық алып тастау, содан кейін дереу сәулелік терапия тиімді екенін көрсетті. Ақырында, силикон төсеніші мен қысымды терапияны қолдану келоидтың қайталану ықтималдығын төмендететіні дәлелденді.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Қазіргі уақытта келоидтардың қайталануының тұрақты төмен деңгейіне кепілдік беретін бір өлшемді емдеу әдісі жоқ. Дегенмен, стероидтермен қатар лазерлерді қолдану немесе 5-фторурацилді стероидтармен біріктіру сияқты өсіп келе жатқан нұсқалар перспективалы болып табылады. Болашақ зерттеулер келоидтарды басқару үшін аутологиялық майды егу немесе дің жасушаларына негізделген терапия сияқты жаңа емдеу әдістерінің қаншалықты жақсы жұмыс істейтініне назар аударуы мүмкін.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
Шрамдар тері жарақаттарынан кейінгі емдеу процесінің жалпы бөлігі болып табылады. Ең дұрысы, тыртықтар тегіс, жұқа және терінің түсіне сәйкес болуы керек. Көптеген факторлар инфекция, қан ағымының төмендеуі, ишемия және жарақат сияқты жараның нашар жазылуына әкелуі мүмкін. Қалың, айналадағы теріге қарағанда күңгірт немесе шамадан тыс кішірейетін тыртықтар физикалық функцияға да, эмоционалдық денсаулыққа да маңызды мәселелерді тудыруы мүмкін.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Келоидтық шрамдар африкалық, азиялық немесе испан текті адамдарда жиі кездеседі. 10 жастан 30 жасқа дейінгі адамдарда егде жастағы адамдарға қарағанда келоидтың даму үрдісі жоғары.
Олар әдетте жарақат орнында пайда болса да, келоид (keloid) өздігінен пайда болуы мүмкін. Олар пирсинг орнында және тіпті безеу немесе сызат сияқты қарапайым нәрседен пайда болуы мүмкін. Олар қатты безеу немесе желшешек тыртықтары, жара орнында инфекция, аймақтың қайталанатын жарақаты, жараны жабу кезінде терінің шамадан тыс кернеуі немесе жарадағы бөтен дененің нәтижесінде пайда болуы мүмкін.
Операциядан кейін келоид шрамы дамуы мүмкін. Олар кейбір жерлерде жиі кездеседі, мысалы, орталық кеудеде (стернотомиядан), арқа мен иықта (әдетте безеудің нәтижесінде пайда болады) және құлақ бөліктерінде (құлақ пирсингінен). Олар дененің пирсингінде де пайда болуы мүмкін. Ең жиі кездесетін дақтар - құлақшалар, қолдар, жамбас аймағы және жақ сүйегінің үстінде.
Қол жетімді емдеу әдістеріне қысыммен емдеу, силикон гельді төсеу, зақымдану ішілік триамцинолон ацетонид, криохирургия, радиация, лазерлік терапия, Интерферон, 5-ФУ және хирургиялық кесу жатады.
○ Емдеу
Гипертрофиялық тыртықтар 1 айлық аралықпен 5-10 интралезиялық стероидты инъекция арқылы жақсаруы мүмкін.
#Triamcinolone intralesional injection
Лазерлік емдеуді тыртықпен байланысты эритема үшін қолдануға болады, бірақ триамцинилон инъекциялары тыртықты тегістеу арқылы эритеманы жақсарта алады.
#Dye laser (e.g. V-beam)