Poikiloderma - Пойкилодермаhttps://en.wikipedia.org/wiki/Poikiloderma
Пойкилодерма (Poikiloderma) — гипопигментация, гиперпигментация, телеангиэктазиялар және атрофия аймақтарынан тұратын тері ауруы. пойкилодерма (poikiloderma) көбінесе кеудеде немесе мойында көрінеді, терідегі қызыл түсті пигментпен сипатталады, ол әдетте күннің зақымдалуымен байланысты.

☆ Германияның 2022 жылғы Stiftung Warentest нәтижелерінде тұтынушылардың ModelDerm-ке қанағаттануы ақылы телемедициналық кеңестерге қарағанда сәл ғана төмен болды.
      References Diagnosis and Differential Diagnosis of Poikiloderma of Civatte: A Dermoscopy Cohort Study 36892344 
      NIH
      Poikiloderma of Civatte - бұл негізінен мойын мен бетте пайда болатын, әсіресе ақшыл тері, менопаузадан кейінгі әйелдерде жиі кездесетін тері ауруы. Ол қызыл сызықтардың, қара дақтардың және жұқа терінің араласуы ретінде көрінеді. Әдетте бұл бет, мойын және кеуде сияқты күн сәулесі түсетін аймақтарға әсер етеді, бірақ көлеңкеленген жерлерге емес. Poikiloderma of Civatte негізгі белгілеріне қарай жіктелуі мүмкін: қызару, қара дақтар немесе екеуінің араласуы. Нақты себебі толық түсінілмеген, бірақ күн сәулесінің әсері, гормоналды өзгерістер, парфюмерия немесе косметикаға реакциялар және қартаю сияқты факторлар рөл атқарады деп саналады. Poikiloderma of Civatte уақыт өте баяу нашарлайды.
      Poikiloderma of Civatte (PC) is a rather common benign dermatosis of the neck and face, mainly affecting fair-skinned individuals, especially postmenopausal females. It is characterized by a combination of a reticular pattern of linear telangiectasia, mottled hyperpigmentation and superficial atrophy. Clinically, it involves symmetrically sun-exposed areas of the face, the neck, and the V-shaped area of the chest, invariably sparing the anatomically shaded areas. Depending on the prevalent clinical feature, PC can be classified into erythemato-telangiectatic, pigmented, and mixed clinical types. The etiopathogenesis of PC is incompletely understood. Exposure to ultraviolet radiation, hormonal changes of menopause, contact sensitization to perfumes and cosmetics, and normal ageing have been incriminated. The diagnosis is usually clinical and can be confirmed by histology, which is characteristic, but not pathognomonic. The course is slowly progressive and irreversible, often causing significant cosmetic disfigurement.