Toxic epidermal necrosis - Уытты Эпидермальды Некрозhttps://en.wikipedia.org/wiki/Toxic_epidermal_necrolysis
Уытты Эпидермальды Некроз (Toxic epidermal necrosis) - ауыр тері реакциясының түрі. Алғашқы белгілерге қызба және тұмауға ұқсас белгілер жатады. Бірнеше күннен кейін тері көпіршіктер мен қабыршақтай бастайды, ауырсыну қабыршақты жерлерді қалыптастырады. Ауыз сияқты шырышты қабықтардың да әдетте қатысуы маңызды. Асқынуларға дегидратация, сепсис, пневмония және көптеген мүшелердің жеткіліксіздігі жатады.

Ең көп таралған себеп - ламотриджин, карбамазепин, аллопуринол, сульфаниламидті антибиотиктер және невирапин сияқты кейбір дәрілер. Қауіп факторларына АҚТҚ және жүйелі қызыл жегі жатады. Емдеу әдетте ауруханада, мысалы, күйік немесе қарқынды терапия бөлімінде өтеді.

Емдеу
Бұл ауыр ауру, сондықтан ерніңіз немесе аузыңыз зақымданса немесе теріңізде көпіршік пайда болса, мүмкіндігінше тезірек дәрігерге қаралыңыз.
Күдікті препараттарды қабылдауды тоқтату керек. (мысалы, антибиотиктер, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар)

☆ Германияның 2022 жылғы Stiftung Warentest нәтижелерінде тұтынушылардың ModelDerm-ке қанағаттануы ақылы телемедициналық кеңестерге қарағанда сәл ғана төмен болды.
  • Терінің сипатты жоғалуы Уытты Эпидермальды Некроз (Toxic epidermal necrosis)
  • TENS ― 10-күн
  • Necrolysis epidermalis toxica
  • Ерте кезеңдегі көпіршіктер бірнеше күн ішінде бүкіл денені қамтуы мүмкін.
References Stevens–Johnson Syndrome and Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Diagnosis and Management 34577817 
NIH
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) және Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) - теріде кең некроз және төгілу байқалатын сирек жағдайлар. Емдеу тұрғысынан циклоспорин SJS үшін жоғары тиімді, ал көктамырішілік иммуноглобулин (IVIg) мен кортикостероидтардың комбинациясы SJS және TEN жағдайларында жақсы нәтиже береді.
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) and Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) are rare diseases that are characterized by widespread epidermal necrosis and sloughing of skin. Regarding treatment, cyclosporine is the most effective therapy for the treatment of SJS, and a combination of intravenous immunoglobulin (IVIg) and corticosteroids is most effective for SJS/TEN overlap and TEN.
 Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Past and Present Therapeutic Approaches 36469487
Toxic epidermal necrolysis (TEN) — белгілі бір дәрілік заттар мен иммундық жүйенің белсенділігінен туындайтын ауыр тері реакциясы, нәтижесінде сыртқы тері қабатының (эпидермис) ауқымды ажырауы, дене бетінің 30%-дан астамына әсер етеді. TEN жиі инфекциялар мен тыныс алу қиындықтарына байланысты 20% -дан астам өлім-жітімге ие. Реакцияны тудыратын дәрі-дәрмекті тоқтату, демеуші көмек көрсету және қосымша емдеуді қолдану нәтижені жақсартуы мүмкін. Соңғы зерттеулер рандомизацияланған бақыланатын сынақтар мен көптеген зерттеулердің талдауларына негізделген циклоспорин, ісік некрозының факторы альфа тежегіштері және көктамыр ішіне енгізілетін иммундық глобулин мен кортикостероидтар комбинациясы сияқты препараттардың пайдалы болуы мүмкін екенін көрсетті.
Toxic epidermal necrolysis (TEN) is a serious skin reaction caused by certain medications and immune system activity, resulting in large-scale detachment of the outer skin layer (epidermis), affecting more than 30% of the body's surface. TEN has a mortality rate of over 20%, often due to infections and breathing difficulties. Stopping the medication causing the reaction, providing supportive care, and using additional treatments can improve the outcome. Recent studies have shown that drugs like cyclosporine, tumor necrosis factor alpha inhibitors, and a combination of intravenous immune globulin and corticosteroids can be helpful, based on randomized controlled trials and analyses of multiple studies.
 Toxic Epidermal Necrolysis and Steven–Johnson Syndrome: A Comprehensive Review 32520664 
NIH
Recent Advances: There is improved understanding of pain and morbidity with regard to the type and frequency of dressing changes. More modern dressings, such as nanocrystalline, are currently favored as they may be kept in situ for longer periods. The most recent evidence on systemic agents, such as corticosteroids and cyclosporine, and novel treatments, are also discussed.