Көбірек ақпарат ― Қазақ

Urticarial vasculitis - ұзаққа созылатын немесе қайталанатын есекжем эпизодтарымен сипатталатын сирек жағдай. Оның тері белгілері созылмалы есекжемге ұқсауы мүмкін болса да, олар ерекше, себебі есекжем кем дегенде 24 сағат бойы сақталады және бозарғаннан кейін қара дақтарды тудыруы мүмкін. Көбінесе себебі белгісіз болса да, оны кейде белгілі бір дәрі-дәрмектер, инфекциялар, аутоиммундық аурулар, қан аурулары немесе қатерлі ісіктер тудыруы мүмкін. Кейбір зерттеулер оны тіпті COVID-19 және H1N1 тұмауымен байланыстырды. Ол сонымен қатар бұлшықеттер, бүйрек, өкпе, асқазан және көз сияқты дененің басқа бөліктеріне әсер етуі мүмкін. Тіндерді зерттеудің белгілі бір түрі диагнозды растай алады, бірақ бұл әрқашан қажет емес. Емдеу әдетте антибиотиктермен, дапсонмен, колхицинмен немесе жеңілірек жағдайларда гидроксихлорокинмен басталады. Неғұрлым ауыр жағдайларда метотрексат немесе кортикостероидтар сияқты иммундық жүйені басатын препараттар қажет болуы мүмкін. Жақында биологиялық терапия (rituximab, omalizumab, interleukin-1 inhibitors) қиын жағдайларға уәде берді.
Urticarial vasculitis is a rare clinicopathologic entity that is characterized by chronic or recurrent episodes of urticarial lesions. Skin findings of this disease can be difficult to distinguish visually from those of chronic idiopathic urticaria but are unique in that individual lesions persist for ≥24 hours and can leave behind dusky hyperpigmentation. This disease is most often idiopathic but has been linked to certain drugs, infections, autoimmune connective disease, myelodysplastic disorders, and malignancies. More recently, some authors have reported associations between urticarial vasculitis and COVID-19, as well as influenza A/H1N1 infection. Urticarial vasculitis can extend systemically as well, most often affecting the musculoskeletal, renal, pulmonary, gastrointestinal, and ocular systems. Features of leukocytoclastic vasculitis seen on histopathologic examination are diagnostic of this disease, but not always seen. In practice, antibiotics, dapsone, colchicine, and hydroxychloroquine are popular first-line therapies, especially for mild cutaneous disease. In more severe cases, immunosuppressives, including methotrexate, mycophenolate mofetil, azathioprine, and cyclosporine, as well as corticosteroids, may be necessary for control. More recently, select biologic therapies, including rituximab, omalizumab, and interleukin-1 inhibitors have shown promise for the treatment of recalcitrant or refractory cases.

35 жасар ер адам 15 күндік анамнезінде екі жамбасында және аяқтарында ашық қызыл түсті, ауырсынатын бөртпелер, буындардағы ауру сезімімен түсті. Бөртпе пайда болғанға дейін бір апта бойы зәр шығару жолдарының инфекциясы болған. Оның терісінде жамбас пен аяқтың екі жағында бірнеше нәзік, сақина тәрізді, жартылай ағарылатын, қызыл түсті бляшкалар анықталды. Ұйқысыз антигистаминмен (фексофенадин) бір апта бойы пероральді преднизолон (тәулігіне 40 мг) берілді. Бір апта ішінде барлық бөртпелер толығымен жойылды. Келесі 6 айда тұрақты тексеруде бөртпе пайда болған жоқ.
A 35-year-old man came in with a 15-day history of bright red, painful rashes on both thighs and legs, along with joint pain. He had a urinary tract infection for a week before the rash appeared. His skin showed several tender, ring-shaped, partially blanchable, red plaques on both sides of his thighs and legs. He was given oral prednisolone (40mg/day) for a week along with a non-drowsy antihistamine (fexofenadine). Within a week, all the rashes disappeared completely. There were no more rashes during the next 6 months of regular check-ups.