Postinflammatory hyperpigmentationhttps://en.wikipedia.org/wiki/Hyperpigmentation
Postinflammatory hyperpigmentation គឺជាស្ថានភាពស្បែកដែលសម្គាល់ដោយការកើនឡើងសារធាតុពណ៌នៅក្នុងស្បែក បន្ទាប់ពីការរលាកនៃស្បែក។ postinflammatory hyperpigmentation អាចបណ្តាលមកពីការត្រូវកម្តៅថ្ងៃយូរ ការរលាក ឬរបួសស្បែកផ្សេងទៀត រួមទាំងអ្នកដែលទាក់ទងនឹងមុនផងដែរ។ អ្នកដែលមានពណ៌ស្បែកខ្មៅ ច្រើនតែងាយនឹងឡើងពណ៌ស្បែក ដោយសារត្រូវកម្តៅថ្ងៃខ្លាំងពេក។

☆ នៅក្នុងលទ្ធផល Stiftung Warentest ឆ្នាំ 2022 ពីប្រទេសអាឡឺម៉ង់ ការពេញចិត្តរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ជាមួយ ModelDerm គឺទាបជាងការពិគ្រោះថ្លៃព្យាបាលតាមទូរស័ព្ទបន្តិចប៉ុណ្ណោះ។
      References Postinflammatory Hyperpigmentation 32644576 
      NIH
      Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) គឺជាបញ្ហាស្បែកញឹកញាប់ដែលកើតឡើងបន្ទាប់ពីរលាកស្បែក ឬរបួស។ វាមាននិន្នាការប្រើប្រាស់បានយូរ ហើយកាន់តែអាក្រក់ចំពោះអ្នកដែលមានស្បែកខ្មៅខ្លាំង (Fitzpatrick skin types III–VI) ។ ទោះបីជាជារឿយៗវាប្រសើរឡើងដោយខ្លួនឯងក៏ដោយ វាអាចចំណាយពេលមួយរយៈ ដូច្នេះការព្យាបាលគឺត្រូវការរយៈពេលយូរ។ ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃការព្យាបាលផ្សេងៗគ្នាមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត។
      Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) is a common acquired cutaneous disorder occurring after skin inflammation or injury. It is chronic and is more common and severe in darker-skinned individuals (Fitzpatrick skin types III–VI). While the condition typically improves spontaneously, this process can take months to years, necessitating prolonged treatment. Combination therapy is the most effective.
       Postinflammatory hyperpigmentation: a review of the epidemiology, clinical features, and treatment options in skin of color 20725554 
      NIH
      Postinflammatory hyperpigmentation គឺជាផលវិបាកនៃការរលាកស្បែក។ វាមានទំនោរប៉ះពាល់ដល់បុគ្គលដែលមានស្បែកខ្មៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ និងញឹកញាប់។ ការសិក្សាបង្ហាញថាបញ្ហាដូចជា postinflammatory hyperpigmentation គឺជាមូលហេតុចម្បងដែលធ្វើអោយអ្នកដែលមានពណ៌ស្បែកខ្មៅងងឹតស្វែងរកការថែទាំផ្នែកសើស្បែក។ ការព្យាបាលដំបូងគឺមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការដោះស្រាយ postinflammatory hyperpigmentation ហើយជាធម្មតាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងស្ថានភាពរលាកដំបូង។ ខ្សែទីមួយនៃការព្យាបាលជាធម្មតាពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើភ្នាក់ងារដែលធ្វើអោយស្បែកភ្លឺ រួមជាមួយឡេការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ការការពារ។ ភ្នាក់ងារទាំងនេះដូចជា hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, licorice extracts អាចកាត់បន្ថយសារធាតុពណ៌ច្រើនពេកបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ លើសពីនេះ retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, soy ក៏ត្រូវបានគេប្រើជាភ្នាក់ងារបន្សាបពណ៌ផងដែរ ជាមួយនឹងការព្យាបាលថ្មីបានលេចឡើង។ ខណៈពេលដែលការព្យាបាលតាមប្រធានបទជាធម្មតាមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ការលាបពណ៌លើផ្ទៃ នីតិវិធី (laser, chemical peel) អាចចាំបាច់សម្រាប់ករណីរឹងរូស។ វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការប្រើប្រាស់ការប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយនឹងការព្យាបាលទាំងនេះ ដើម្បីជៀសវាងការរលាក និងធ្វើឱ្យ postinflammatory hyperpigmentation កាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។
      Postinflammatory hyperpigmentation is a common sequelae of inflammatory dermatoses that tends to affect darker skinned patients with greater frequency and severity. Epidemiological studies show that dyschromias, including postinflammatory hyperpigmentation, are among the most common reasons darker racial/ethnic groups seek the care of a dermatologist. The treatment of postinflammatory hyperpigmentation should be started early to help hasten its resolution and begins with management of the initial inflammatory condition. First-line therapy typically consists of topical depigmenting agents in addition to photoprotection including a sunscreen. Topical tyrosinase inhibitors, such as hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, and certain licorice extracts, can effectively lighten areas of hypermelanosis. Other depigmenting agents include retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, and soy with a number of emerging therapies on the horizon. Topical therapy is typically effective for epidermal postinflammatory hyperpigmentation; however, certain procedures, such as chemical peeling and laser therapy, may help treat recalcitrant hyperpigmentation. It is also important to use caution with all of the above treatments to prevent irritation and worsening of postinflammatory hyperpigmentation.