Agahiyên bêtir ― Kurdî (kurmancî)

Urticaria bi gelemperî bi pêlên bilindkirî yên bi xiş ve tê xuyang kirin. Carinan bi werimîna tevnên binî re tê. Ger ku were zanîn, dermankirin di serî de dûrketina ji sedeman vedihewîne. Dermanê rêza yekem antîhîstamînên nûtir vedihewîne, ku heke hewce bike dikare li dozên bilindtir were sererast kirin. Dermanên din ên mîna antîhîstamînên kevn, astengkerên H2, antagonîstên receptorên leukotriene, antîhîstamînên bihêztir, û qursên kurt ên kortikosteroidan dikarin wekî piştgirî zêde werin zêdekirin. Di rewşên ku tevî van tedbîran urticaria berdewam dike, dibe ku nexweş ji bo dermankirinên din ên wekî omalizumab an cyclosporine ji pisporan re werin şandin.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Ev vekolîn rêwerzên herî dawî yên ji bo dermankirina urticaria destnîşan dike û têgihiştinên nû yên sedemên wê pêşkêşî dike.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids