Poikilodermahttps://en.wikipedia.org/wiki/Poikiloderma
Poikiloderma est conditio cutis quae ex mixtura hypopigmentationis, hyperpigmentationis, telangiectasiarum et atrophiarum constat. Poikiloderma plerumque in thorace vel collo occurrit; cutis rubro‑colorata notatur, quae saepe cum damno solis coniuncta est.

☆ AI Dermatology — Free Service
In anno 2022 Stiftung Warentest ex Germania provenit, satisfactio consumptoria cum ModelDerm paulo minus fuit quam cum consultationibus telemedicinis solutis.
      References Diagnosis and Differential Diagnosis of Poikiloderma of Civatte: A Dermoscopy Cohort Study 36892344 
      NIH
      Poikiloderma of Civatte — conditio cutis communis est, quae maxime in cervice et facie apparet, praesertim in feminis albis postmenopausalibus. Exhibet lineas rubras, maculas nigras et cutem tenuem. Typice afficit áreas solis expositionis, sicut faciem, collum et pectus, non autem loca umbrata. Poikiloderma of Civatte generari potest secundum praecipuas lineas: ruborem, maculas nigras vel mixturam utriusque. Causa exacta non plene comprehenditur, sed factores sicut expositiones solares, mutationes hormonales, reactiones ad unguenta vel fucus, et senescens partes agere putantur. Poikiloderma of Civatte peior in tempus tardius tendit.
      Poikiloderma of Civatte (PC) is a rather common benign dermatosis of the neck and face, mainly affecting fair-skinned individuals, especially postmenopausal females. It is characterized by a combination of a reticular pattern of linear telangiectasia, mottled hyperpigmentation and superficial atrophy. Clinically, it involves symmetrically sun-exposed areas of the face, the neck, and the V-shaped area of the chest, invariably sparing the anatomically shaded areas. Depending on the prevalent clinical feature, PC can be classified into erythemato-telangiectatic, pigmented, and mixed clinical types. The etiopathogenesis of PC is incompletely understood. Exposure to ultraviolet radiation, hormonal changes of menopause, contact sensitization to perfumes and cosmetics, and normal ageing have been incriminated. The diagnosis is usually clinical and can be confirmed by histology, which is characteristic, but not pathognomonic. The course is slowly progressive and irreversible, often causing significant cosmetic disfigurement.