Porokeratosishttps://en.wikipedia.org/wiki/Porokeratosis
Porokeratosis rara perturbatio keratinizationis est. Porokeratosis insignitur laesionibus cutaneis quae incipiunt sicut papulae parvae, brunneae, quae lente augent ad formandum irregulares, annulares, hyperkeratoticos vel verrucas similes laesiones.

Saepe biopsy fit, quia videri potest similem carcinoma keratosi actinici vel squamosi.

☆ In anno 2022 Stiftung Warentest ex Germania provenit, satisfactio consumptoria cum ModelDerm paulo minus fuit quam cum consultationibus telemedicinis solutis.
  • Duris exserta notae sunt orae.
    References Porokeratosis 30335323 
    NIH
    Porokeratosis Rara conditio cutis est quae per difficultates keratinization designatur, unde in inaequaliter resarciendorum vel in cute labefecit aspera. Eius lineamentum definiens sub microscopio praesentia est lamella cornoidea, dispositio certarum cellularum in strato summo cutis. Porokeratosis in varias formas venit (disseminated superficial actinic porokeratosis, classical porokeratosis of Mibelli, porokeratosis palmaris plantaris et disseminatum, linear porokeratosis) . Gravis est notare quod porokeratosis potentia in cancer cutis potest evolvere. Optima via ad egritudinem porokeratosis est per biopsy terminum elevatum, quamquam nulla curatio vexillum protocollo nunc est.
    Porokeratosis is an uncommon dermatologic disorder. It is a disorder of keratinization that presents with keratotic papules or annular plaques with an elevated border. It has a distinct histologic hallmark of cornoid lamella, which is a column of tightly fitted parakeratotic cells in the upper epidermis. There are multiple clinical variants of porokeratosis, including disseminated superficial actinic porokeratosis, classical porokeratosis of Mibelli, porokeratosis palmaris plantaris et disseminatum, and linear porokeratosis. Porokeratosis is a precancerous lesion that can undergo malignant transformation. Evaluation of porokeratosis is best with a biopsy of the elevated border. There are no standard guidelines for treatment.
     Disseminated Superficial Actinic Porokeratosis 29083728 
    NIH
    Disseminated superficial actinic porokeratosis (DSAP) Morbus est keratinization inordinatae. Una e sex generibus porokeratosis est et typice afficit areas maiores ceteris comparatas (linear, Mibelli's, punctate, palmoplantar disseminated, superficial porokeratosis) . Genus eruptivum porokeratosis saepe nexus cum cancro, immunitate labefactata, vel inflammatione. Periculum factores geneticae, immunis suppressionis, et solis detectio involvunt. DSAP incipit quasi rosea vel fusca labefecit margines elevatis in locis solis expositis, interdum parvam pruritum faciens. Curationes variantur et includuntur crepito topicis, therapiis lucidis, vel medicamenta sicut 5-fluorouracil vel retinoides. Hae laesiones precancerae habentur, cum casu 7. 5 - 10 % conversionis in cellam squamam vel carcinoma basalem.
    Disseminated superficial actinic porokeratosis (DSAP) is a disease of disordered keratinization. Disseminated superficial actinic porokeratosis is one of six variants of porokeratosis. It has more extensive involvement than most other variants. These other variants include linear porokeratosis, porokeratosis of Mibelli, punctate porokeratosis, porokeratosis palmaris et plantaris disseminata, and disseminated superficial porokeratosis. The eruptive form of porokeratosis is associated with malignancy, immunosuppression, and a proinflammatory state. Risk factors for porokeratosis include genetics, immunosuppression, and ultraviolet light. The lesions in disseminated superficial actinic porokeratosis start as pink to brown papules and macules with a raised border in sun-exposed areas that can be asymptomatic or slightly pruritic. There are many options for the treatment of disseminated superficial actinic porokeratosis, including topical diclofenac, photodynamic therapy (PDT), 5-fluorouracil (5-FU), imiquimod, vitamin D analogs, retinoids, and lasers. These lesions are considered precancerous. There is a 7.5 to 10% risk of malignant transformation to squamous cell carcinoma or basal cell carcinoma.
     Porokeratosis of Mibelli - Case reports 33150040 
    NIH
    Homo LII annos natus, antea sanus, intravit cum plano, anulus informibus panni in fine quarti pedis, quod ibi fuerat per 2 annos sine ulla symptomata. Incepit parva, dura, gibba, et in exteriori tempore crevit. Quamvis varias curationes temptat ut cryotherapy, crepito, antifungalis, et antibioticis, commissura melius non proficiebat. Arcte scrutans cum dermocopsy, ostendit mediam siccam, rubram, marginem crassum, asperum. Minima particula cutis e margine commissurae abnormalis cellulae incrementum ostendit in strato cutis exteriore, diagnosi porokeratosis of Mibelli confirmans.
    A 52-year-old man with no past medical history presented with an asymptomatic annular atrophic patch on the distal portion of the fourth toe of 2 years’ duration. The lesion began as a small keratotic papule that gradually enlarged centrifugally. He had received multiple treatments including cryotherapy, topical corticosteroids, antifungals, and antibiotics without improvement. Dermoscopic examination revealed a scaly atrophic erythematous central area with a sharply demarcated peripheral hyperkeratotic structure. A skin biopsy of the edge of the lesion revealed a cornoid lamella with a column of parakeratotic cells extending from an invagination of the epidermis with absence of granular layer. The clinicopathologic correlation was consistent with porokeratosis of Mibelli.