Méi Informatiounen ― Lëtzebuergesch

Urticaria präsentéiert allgemeng mat intensiven juckenden opgehuewen Quaddelen. Et gëtt heiansdo duerch Schwellung vun den ënnerierdesche Stoffer begleet. D'Behandlung beinhalt haaptsächlech Ausléiser ze vermeiden, wa bekannt. Éischt‑Linn Medikamenter enthält méi nei Antihistaminika, déi op méi héich Dosen ugepasst kënne ginn wann néideg. Aner Medikamenter wéi eeler Antihistaminika, H2‑Blocker, Leukotrienrezeptor‑Antagonisten (leukotriene receptor antagonists), méi staark Antihistaminika a kuerz Coursen vu Corticosteroiden (corticosteroids) kënnen als extra Ënnerstëtzung bäigefüügt ginn. A Fäll wou d'Urticaria trotz dëse Moossnamen bestoe bleiwen, kënnen d'Patiente bei Spezialisten fir zousätzlech Therapien wéi omalizumab oder Cyclosporin (cyclosporine) bezeechent ginn.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Dës Iwwerpréiwung skizzéiert déi lescht Richtlinnen fir d'Behandlung vun Urticaria a bitt nei Verständnis vu sengen Ursaachen.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids