Повеќе информации ― Македонски

Urticaria вообичаено се манифестира со интензивно чешање, подигнати напки. Понекогаш е придружена со отекување на основните ткива. Третманот првенствено вклучува избегнување на предизвикувачи, доколку се познати. Лековите од прва линија вклучуваат понови антихистаминици, кои може да се прилагодат на повисоки дози доколку е потребно. Како дополнителна поддршка може да се додадат други лекови како постари антихистаминици, H2 блокатори, антагонисти на леукотриенските рецептори, посилни антихистаминици и кратки курсеви на кортикостероиди. Во случаи кога уртикаријата продолжува и покрај овие мерки, пациентите може да бидат упатени кај специјалисти за дополнителни терапии како што се omalizumab или cyclosporine.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Овој преглед ги прикажува најновите упатства за лекување на уртикарија и нуди нови сфаќања за нејзините причини.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids