കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ― മലയാളം

Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) ത്വക്ക് വീക്കം അല്ലെങ്കിൽ മുറിവുകൾക്ക് ശേഷം സംഭവിക്കുന്ന ഒരു പതിവ് ചർമ്മ പ്രശ്നമാണ്. ഇത് വളരെക്കാലം നീണ്ടുനിൽക്കും, ഇരുണ്ട ചർമ്മ നിറമുള്ളവരിൽ ഇത് മോശമാണ് (Fitzpatrick skin types III–VI) . ഇത് പലപ്പോഴും സ്വയം മെച്ചപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഇതിന് കുറച്ച് സമയമെടുക്കും, അതിനാൽ ചികിത്സ പലപ്പോഴും വളരെക്കാലം ആവശ്യമാണ്. വ്യത്യസ്ത ചികിത്സാരീതികൾ സംയോജിപ്പിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.
Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) is a common acquired cutaneous disorder occurring after skin inflammation or injury. It is chronic and is more common and severe in darker-skinned individuals (Fitzpatrick skin types III–VI). While the condition typically improves spontaneously, this process can take months to years, necessitating prolonged treatment. Combination therapy is the most effective.

Postinflammatory hyperpigmentation ചർമ്മത്തിലെ വീക്കത്തിൻ്റെ ഒരു സാധാരണ അനന്തരഫലമാണ്. ഇരുണ്ട ചർമ്മമുള്ള വ്യക്തികളെ ഇത് കൂടുതൽ കഠിനമായും ഇടയ്ക്കിടെയും ബാധിക്കുന്നു. ഇരുണ്ട ചർമ്മമുള്ളവർ ത്വക്ക് ചികിത്സ തേടുന്നതിൻ്റെ പ്രധാന കാരണങ്ങളിൽ postinflammatory hyperpigmentation പോലുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങളുണ്ടെന്ന് പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു. Postinflammatory hyperpigmentation പരിഹരിക്കുന്നതിന് നേരത്തെയുള്ള ചികിത്സ നിർണായകമാണ്, സാധാരണയായി പ്രാരംഭ കോശജ്വലന അവസ്ഥ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ ആരംഭിക്കുന്നു. സംരക്ഷണത്തിനായി സൺസ്‌ക്രീനിനൊപ്പം ചർമ്മത്തെ പ്രകാശമാനമാക്കുന്ന ടോപ്പിക്കൽ ഏജൻ്റുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ചികിത്സയുടെ ആദ്യ നിരയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. Hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, licorice extracts പോലുള്ള ഈ ഏജൻ്റുകൾക്ക് അമിതമായ പിഗ്മെൻ്റേഷൻ ഫലപ്രദമായി കുറയ്ക്കാൻ കഴിയും. കൂടാതെ, retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, soy പുതിയ ചികിത്സകൾ ഉയർന്നുവരുന്നതോടൊപ്പം ഡിപിഗ്മെൻ്റിംഗ് ഏജൻ്റുമാരായും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഉപരിതല-തലത്തിലുള്ള ഹൈപ്പർപിഗ്മെൻ്റേഷനിൽ പ്രാദേശിക ചികിത്സകൾ സാധാരണയായി ഫലപ്രദമാണെങ്കിലും, കഠിനമായ കേസുകളിൽ നടപടിക്രമങ്ങൾ (laser, chemical peel) ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം. പ്രകോപിപ്പിക്കലും postinflammatory hyperpigmentation വഷളാകുന്നതും ഒഴിവാക്കാൻ ഈ ചികിത്സകളിൽ ജാഗ്രത പാലിക്കേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.
Postinflammatory hyperpigmentation is a common sequelae of inflammatory dermatoses that tends to affect darker skinned patients with greater frequency and severity. Epidemiological studies show that dyschromias, including postinflammatory hyperpigmentation, are among the most common reasons darker racial/ethnic groups seek the care of a dermatologist. The treatment of postinflammatory hyperpigmentation should be started early to help hasten its resolution and begins with management of the initial inflammatory condition. First-line therapy typically consists of topical depigmenting agents in addition to photoprotection including a sunscreen. Topical tyrosinase inhibitors, such as hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, and certain licorice extracts, can effectively lighten areas of hypermelanosis. Other depigmenting agents include retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, and soy with a number of emerging therapies on the horizon. Topical therapy is typically effective for epidermal postinflammatory hyperpigmentation; however, certain procedures, such as chemical peeling and laser therapy, may help treat recalcitrant hyperpigmentation. It is also important to use caution with all of the above treatments to prevent irritation and worsening of postinflammatory hyperpigmentation.