കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ― മലയാളം

മെലാനോസൈറ്റുകളുടെ നഷ്ടം മൂലം വെളുത്ത ചർമ്മത്തിൽ പാടുകൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു സാധാരണ ചർമ്മരോഗമാണ് വൈറ്റിലിഗോ (Vitiligo). അടുത്തകാല പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് ഇത് ഒരു സ്വയം പ്രതിരോധ രോഗമാണെന്ന്. ഇത് പലപ്പോഴും ഒരു സൗന്ദര്യവർദ്ധക പ്രശ്നമായി കാണപ്പെടുമ്പോൾ, ഇത് മാനസിക ക്ഷേമതെയും ദിനംദിന ജീവിതത്തെയും ആഴത്തിൽ ബാധിക്കും. 2011-ൽ, വിദഗ്ധർ സെഗ്മെന്റൽ വൈറ്റിലിഗോ (segmental vitiligo) എന്നൊരു തരം മറഞ്ഞവരിൽ നിന്നു പ്രത്യേകം തരമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
Vitiligo is a common skin disorder that causes patches of white skin due to the loss of melanocytes. Recent research shows it's an autoimmune disease. While it's often seen as a cosmetic issue, it can deeply affect mental well-being and daily life. In 2011, experts classified a type called segmental vitiligo separately from others.

സജീവ് വിടിലിഗോ (vitiligo) രോഗികൾക്ക് സിസ്റ്റമിക് ഗ്ലൂക്കോക്കോർട്ടികോസ്റ്റിറോയിഡുകൾ (systemic glucocorticoids), ഫോട്ടോതെറാപ്പി (phototherapy), സിസ്റ്റമിക് ഇമ്യൂൺ സപ്രസന്റുകൾ (systemic immunosuppressants) എന്നിങ്ങനെ നിരവധി തെറാപ്പി ഓപ്ഷനുകൾ ഉണ്ട്. സ്ഥിരതയുള്ള വിടിലിഗോ (vitiligo) രോഗികൾക്ക് ടോപ്പിക്കൽ കോർട്ടിക്കോസ്റ്റിറോയിഡുകൾ (topical corticosteroids), ടോപ്പിക്കൽ കാൽസിന്യൂറിൻ ഇൻഹിബിറ്ററുകൾ (topical calcineurin inhibitors), ഫോട്ടോതെറാപ്പി (phototherapy), ട്രാൻസ്‌പ്ലാന്റേഷൻ നടപടിക്രമങ്ങൾ (transplantation procedures) എന്നിവയിൽ നിന്ന് ആശ്വാസം ലഭിക്കും. വിടിലിഗോയുടെ അടിസ്ഥാനം പ്രക്രിയകൾ മനസ്സിലാക്കുന്നതിലൂടെ സമീപകാല മുന്‍നിര തെറാപ്പികളുടെ വികാസം നയിച്ചു. നിലവിൽ, JAK ഇൻഹിബിറ്ററുകൾ (JAK inhibitors) എല്ലാം പ്രതീക്ഷ നൽകുന്നവയാണ്, മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അണുബാധകൾ സജീവമാകുന്നതിനുള്ള അപകടസാധ്യത ഉണ്ടെങ്കിലും മറ്റു ഇമ്യൂൺ ദമന ഏജന്റുകൾ പോലെ പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം, എന്നാൽ നല്ല സഹിഷ്ണുതയും പ്രവർത്തനപരമായ ഫലങ്ങളും നൽകുന്നു. വിടിലിഗോയുടെ വികാസത്തിൽ (IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, TNF) ഉൾപ്പെടുന്ന പ്രധാന സൈറ്റോകൈനുകൾ തിരിച്ചറിയാൻ നടത്തുന്ന ഗവേഷണം ലക്ഷ്യമിടുന്നു. ഈ സൈറ്റോകൈനുകൾ തടയുന്നതിന് മൃഗ മോഡലുകളിലും ചില രോഗികളിലും വാഗ്ദാനങ്ങൾ കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ, miRNA‑based therapeutics, adoptive Treg cell therapy എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണങ്ങൾ നടത്തുന്നു.
Current models of treatment for vitiligo are often nonspecific and general. Various therapy options are available for active vitiligo patients, including systemic glucocorticoids, phototherapy, and systemic immunosuppressants. While stable vitiligo patients may benefit from topical corticosteroids, topical calcineurin inhibitors, phototherapy, as well as transplantation procedures. Recently, a better understanding of the pathophysiological processes of vitiligo led to the advent of novel targeted therapies. To date, JAK inhibitors are the only category that has been proved to have a good tolerability profile and functional outcomes in vitiligo treatment, even though the risk of activation of latent infection and systemic side effects still existed, like other immunosuppressive agents. Research is in progress to investigate the important cytokines involved in the pathogenesis of vitiligo, including IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, and TNF, the blockade of which has undergone preliminary attempts in animal models and some patients. In addition, studies on miRNA-based therapeutics as well as adoptive Treg cell therapy are still primary, and more studies are necessary.