Impetigohttps://en.wikipedia.org/wiki/Impetigo
Impetigo ialah jangkitan kuman yang melibatkan kulit cetek. Persembahan yang paling biasa ialah kerak kekuningan pada muka, lengan, atau kaki. Lesi mungkin menyakitkan atau gatal, tetapi demam jarang berlaku.

Impetigo biasanya disebabkan oleh Staphylococcus aureus atau Streptococcus pyogenes. Dengan sentuhan ia boleh merebak di sekeliling atau antara orang. Dalam kes kanak-kanak, ia berjangkit kepada adik-beradik mereka.

Rawatan biasanya dengan krim antibiotik seperti mupirocin atau asid fusidic. Antibiotik melalui mulut, seperti cefalexin, boleh digunakan jika kawasan besar terjejas.

Impetigo menjejaskan kira-kira 140 juta orang (2% daripada populasi dunia) pada tahun 2010. Ia boleh berlaku pada mana-mana umur, tetapi paling biasa berlaku pada kanak-kanak kecil. Komplikasi mungkin termasuk selulitis atau glomerulonephritis poststreptokokus.

Rawatan - Ubat OTC
* Kerana impetigo adalah penyakit berjangkit, salap steroid tidak boleh digunakan. Jika anda menghadapi masalah membezakan lesi impetigo daripada ekzema, sila ambil antihistamin OTC tanpa menggunakan salap steroid.
#OTC antihistamine

* Sila sapukan salap antibiotik OTC pada lesi.
#Bacitracin
#Polysporin
☆ Dalam keputusan Stiftung Warentest 2022 dari Jerman, kepuasan pengguna terhadap ModelDerm hanya lebih rendah sedikit berbanding dengan perundingan teleperubatan berbayar.
  • Kes impetigo di dagu. Impetigo harus disyaki jika kanak-kanak kecil tidak mempunyai sejarah kecederaan, tetapi luka seperti luka merebak.
  • Ia dianggap sebagai jangkitan sekunder pada pesakit dengan dermatitis atopik.
  • Tidak seperti dermatitis atopik, impetigo memerlukan rawatan antibiotik dan mungkin bertambah teruk dengan penggunaan steroid.
  • Imej menunjukkan rupa selepas lepuh bullous impetigo pecah.
  • Ia boleh salah didiagnosis sebagai dermatitis atopik.
  • Bullous impetigo ― Apabila disertai dengan lepuh nipis dan rapuh, ia didiagnosis sebagai bullous impetigo.
References Impetigo: Diagnosis and Treatment 25250996
Impetigo , jangkitan kulit bakteria yang paling biasa pada kanak-kanak berumur dua hingga lima tahun, terdapat dalam dua jenis utama: nonbulous (70% daripada kes) dan bullous (30% daripada kes) . Impetigo bukan bulous biasanya disebabkan oleh Staphylococcus aureus atau Streptococcus pyogenes. Ia dikenali oleh kerak berwarna madu pada muka dan anggota badan dan terutamanya menyasarkan kulit atau boleh menjangkiti gigitan serangga, ekzema atau lesi herpetik. Impetigo bulosa, yang disebabkan semata-mata oleh S. Aureus, membawa kepada bula yang besar dan lembik dan sering menjejaskan kawasan di mana kulit bergesel. Kedua-dua jenis biasanya hilang dalam masa dua hingga tiga minggu tanpa parut, dan komplikasi jarang berlaku, dengan glomerulonephritis poststreptokokus menjadi yang paling teruk. Rawatan melibatkan antibiotik topikal (mupirocin, retapamulin, and fusidic acid) . Antibiotik oral mungkin diperlukan untuk impetigo dengan bula besar atau apabila rawatan topikal tidak dapat dilaksanakan. Walaupun beberapa antibiotik oral (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, and macrolides) adalah pilihan, penisilin tidak berkesan. Pembasmian kuman topikal tidak sebaik antibiotik dan harus dielakkan. Fusidic acid, mupirocin, and retapamulin berkesan terhadap jangkitan S. Aureus dan streptokokus yang mudah terdedah kepada methicillin. Clindamycin berguna untuk jangkitan methicillin-resistant S. Aureus. Trimethoprim/sulfamethoxazole berfungsi terhadap S. Aureus yang tahan methicillin, tetapi tidak mencukupi untuk jangkitan streptokokus.
Impetigo, the most common bacterial skin infection in children aged two to five, comes in two main types: nonbullous (70% of cases) and bullous (30% of cases). Nonbullous impetigo is typically caused by Staphylococcus aureus or Streptococcus pyogenes. It's recognized by honey-colored crusts on the face and limbs and mainly targets the skin or can infect insect bites, eczema, or herpetic lesions. Bullous impetigo, caused solely by S. aureus, leads to large, flaccid bullae and often affects areas where skin rubs together. Both types usually clear up within two to three weeks without scarring, and complications are rare, with poststreptococcal glomerulonephritis being the most severe. Treatment involves topical antibiotics (mupirocin, retapamulin, fusidic acid). Oral antibiotics might be necessary for impetigo with large bullae or when topical treatment isn't feasible. While several oral antibiotics (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, macrolides) are options, penicillin isn't effective. Topical disinfectants aren't as good as antibiotics and should be avoided. Fusidic acid, mupirocin, retapamulin are effective against methicillin-susceptible S. aureus and streptococcal infections. Clindamycin is useful for suspected methicillin-resistant S. aureus infections. Trimethoprim/sulfamethoxazole works against methicillin-resistant S. aureus, but isn't enough for streptococcal infection.
 Impetigo 28613693 
NIH
Impetigo ialah jangkitan kulit biasa yang disebabkan oleh bakteria tertentu, mudah merebak melalui sentuhan. Ia biasanya muncul sebagai tompok merah yang ditutup dengan kerak kekuningan dan boleh menyebabkan kegatalan atau kesakitan. Jangkitan ini paling biasa berlaku pada kanak-kanak yang tinggal di kawasan panas dan lembap. Ia boleh muncul sebagai lepuh atau tanpanya. Walaupun ia sering menjejaskan muka, ia boleh berlaku di mana-mana sahaja terdapat pecahan pada kulit. Diagnosis terutamanya bergantung pada simptom dan rupanya. Rawatan biasanya termasuk antibiotik, kedua-dua topikal dan oral, bersama-sama dengan pengurusan gejala.
Impetigo is a common infection of the superficial layers of the epidermis that is highly contagious and most commonly caused by gram-positive bacteria. It most commonly presents as erythematous plaques with a yellow crust and may be itchy or painful. The lesions are highly contagious and spread easily. Impetigo is a disease of children who reside in hot humid climates. The infection may be bullous or nonbullous. The infection typically affects the face but can also occur in any other part of the body that has an abrasion, laceration, insect bite or other trauma. Diagnosis is typically based on the symptoms and clinical manifestations alone. Treatment involves topical and oral antibiotics and symptomatic care.