Erythema multiforme
☆ Uit de resultaten van de Stiftung Warentest uit Duitsland uit 2022 bleek dat de consumententevredenheid over ModelDerm slechts iets lager was dan over betaalde telegeneeskundeconsulten.
Erythema multiforme minor ― Houd er rekening mee dat de centra van de laesies kunnen verbleken.
Urticaria kan ook als een differentiële diagnose worden beschouwd.
References
Erythema multiforme (EM) is een aandoening waarbij kenmerkende schietschijfachtige vlekken op zowel de huid als de slijmvliezen verschijnen als gevolg van immuunreacties. Hoewel vaak veroorzaakt door virale infecties, vooral het herpes simplex-virus (HSV) , of bepaalde medicijnen, blijft de oorzaak in veel gevallen onbekend. De behandeling van acute EM richt zich op het verlichten van de symptomen met behulp van crèmes die steroïden of antihistaminica bevatten. Het beheren van terugkerende EM is het meest effectief als het op maat is gemaakt voor elke patiënt. De initiële benaderingen omvatten zowel orale als plaatselijke behandelingen. Deze omvatten corticosteroïden en antivirale medicijnen. Topische behandelingen bestaan uit sterke steroïdecrèmes en oplossingen voor aangetaste slijmvliezen. Voor patiënten die niet reageren op antivirale middelen omvatten de tweedelijnsopties immuunonderdrukkende medicijnen, antibiotica, anthelmintica en antimalariamiddelen.
Erythema multiforme (EM) is an immune-mediated condition that classically presents with discrete targetoid lesions and can involve both mucosal and cutaneous sites. While EM is typically preceded by viral infections, most notably herpes simplex virus (HSV), and certain medications, a large portion of cases are due to an unidentifiable cause. Treatment for acute EM is focused on relieving symptoms with topical steroids or antihistamines. Treatment for recurrent EM is most successful when tailored to individual patients. First line treatment for recurrent EM includes both systemic and topical therapies. Systemic therapies include corticosteroid therapy and antiviral prophylaxis. Topical therapies include high-potency corticosteroids, and antiseptic or anesthetic solutions for mucosal involvement. Second-line therapies for patients who do not respond to antiviral medications include immunosuppressive agents, antibiotics, anthelmintics, and antimalarials
Erythema multiforme (EM) is an immune-mediated condition that classically presents with discrete targetoid lesions and can involve both mucosal and cutaneous sites. While EM is typically preceded by viral infections, most notably herpes simplex virus (HSV), and certain medications, a large portion of cases are due to an unidentifiable cause. Treatment for acute EM is focused on relieving symptoms with topical steroids or antihistamines. Treatment for recurrent EM is most successful when tailored to individual patients. First line treatment for recurrent EM includes both systemic and topical therapies. Systemic therapies include corticosteroid therapy and antiviral prophylaxis. Topical therapies include high-potency corticosteroids, and antiseptic or anesthetic solutions for mucosal involvement. Second-line therapies for patients who do not respond to antiviral medications include immunosuppressive agents, antibiotics, anthelmintics, and antimalarials
In veel gevallen verdwijnt milde erythema multiforme vanzelf binnen 2 tot 4 weken. Het Stevens-Johnson-syndroom, een ernstige aandoening die de slijmvliezen aantast, kan tot zes weken duren. Steroïden worden doorgaans niet aanbevolen voor milde gevallen. Of steroïden moeten worden gebruikt bij ernstig erythema multiforme is onzeker, aangezien er geen duidelijke bevindingen zijn uit gerandomiseerde onderzoeken die aangeven welke kinderen baat zouden hebben bij deze behandeling.
In most cases, mild erythema multiforme is self-limited and resolves in 2 to 4 weeks. Stevens-Johnson syndrome is a serious disease that involves the mucous membranes and lasts up to 6 weeks. There is no indication for using steroids for the mild form. Use of steroids for erythema multiforme major is debatable because no randomized studies clearly indicate which children will benefit from this treatment.
In most cases, mild erythema multiforme is self-limited and resolves in 2 to 4 weeks. Stevens-Johnson syndrome is a serious disease that involves the mucous membranes and lasts up to 6 weeks. There is no indication for using steroids for the mild form. Use of steroids for erythema multiforme major is debatable because no randomized studies clearly indicate which children will benefit from this treatment.
We presenteren een geval van orale erythema multiforme (EM) veroorzaakt door TMP/SMX , met typische mond- en lipzweren zonder huidlaesies. Dit onderstreept de noodzaak om het te onderscheiden van andere orale ulceratieve aandoeningen. De patiënt kreeg symptomatische behandeling en prednisolontabletten, wat leidde tot verbetering na het stoppen van de TMP/SMX-therapie.
We report a case of oral erythema multiforme (EM) secondary to TMP/SMX that presented with oral and lip ulcerations typical of EM without any skin lesions and highlights the importance of distinguishing them from other ulcerative disorders involving oral cavity. The patient was treated symptomatically and given tablet prednisolone. The condition improved with stoppage of TMP/SMX therapy.
We report a case of oral erythema multiforme (EM) secondary to TMP/SMX that presented with oral and lip ulcerations typical of EM without any skin lesions and highlights the importance of distinguishing them from other ulcerative disorders involving oral cavity. The patient was treated symptomatically and given tablet prednisolone. The condition improved with stoppage of TMP/SMX therapy.
Erythema multiforme is een reactie waarbij de huid en soms het slijmvlies betrokken zijn, veroorzaakt door het immuunsysteem. Meestal manifesteert het zich als doelwitachtige laesies, die geïsoleerd kunnen lijken, terugkeren of aanhouden. Deze laesies beïnvloeden meestal symmetrisch de ledematen, vooral hun buitenoppervlakken. De belangrijkste oorzaken zijn infecties zoals het herpes simplex-virus en Mycoplasma pneumoniae, evenals bepaalde medicijnen, immunisaties en auto-immuunziekten. Het onderscheiden van erythema multiforme van urticaria hangt af van de duur van de laesies; erythema multiforme laesies blijven minimaal zeven dagen gefixeerd, terwijl urticariële laesies vaak binnen een dag verdwijnen. Hoewel vergelijkbaar, is het van cruciaal belang om erythema multiforme te onderscheiden van het ernstigere Stevens-Johnson-syndroom, dat doorgaans wijdverspreide erythemateuze of purpurische vlekken met blaren vertoont. Het behandelen van erythema multiforme omvat symptomatische verlichting met plaatselijke steroïden of antihistaminica en het aanpakken van de onderliggende oorzaak. Voor recidiverende gevallen geassocieerd met het herpes simplex-virus wordt profylactische antivirale therapie aanbevolen. Ernstige betrokkenheid van het slijmvlies kan ziekenhuisopname noodzakelijk maken voor vervanging van intraveneuze vloeistoffen en elektrolyten.
Erythema multiforme is a reaction involving the skin and sometimes the mucosa, triggered by the immune system. Typically, it manifests as target-like lesions, which may appear isolated, recur, or persist. These lesions usually symmetrically affect the extremities, particularly their outer surfaces. The main causes include infections like herpes simplex virus and Mycoplasma pneumoniae, as well as certain medications, immunizations, and autoimmune diseases. Distinguishing erythema multiforme from urticaria relies on the duration of lesions; erythema multiforme lesions remain fixed for at least seven days, while urticarial lesions often vanish within a day. Although similar, it's crucial to differentiate erythema multiforme from the more severe Stevens-Johnson syndrome, which typically presents widespread erythematous or purpuric macules with blisters. Managing erythema multiforme involves symptomatic relief with topical steroids or antihistamines and addressing the underlying cause. For recurrent cases associated with herpes simplex virus, prophylactic antiviral therapy is recommended. Severe mucosal involvement may necessitate hospitalization for intravenous fluids and electrolyte replacement.
Erythema multiforme is a reaction involving the skin and sometimes the mucosa, triggered by the immune system. Typically, it manifests as target-like lesions, which may appear isolated, recur, or persist. These lesions usually symmetrically affect the extremities, particularly their outer surfaces. The main causes include infections like herpes simplex virus and Mycoplasma pneumoniae, as well as certain medications, immunizations, and autoimmune diseases. Distinguishing erythema multiforme from urticaria relies on the duration of lesions; erythema multiforme lesions remain fixed for at least seven days, while urticarial lesions often vanish within a day. Although similar, it's crucial to differentiate erythema multiforme from the more severe Stevens-Johnson syndrome, which typically presents widespread erythematous or purpuric macules with blisters. Managing erythema multiforme involves symptomatic relief with topical steroids or antihistamines and addressing the underlying cause. For recurrent cases associated with herpes simplex virus, prophylactic antiviral therapy is recommended. Severe mucosal involvement may necessitate hospitalization for intravenous fluids and electrolyte replacement.
De aandoening varieert van een milde, zelfbeperkende huiduitslag tot een ernstige, levensbedreigende vorm, bekend als erythema multiforme major, waarbij ook de slijmvliezen betrokken zijn. Invasie van het slijmvlies of de aanwezigheid van bullaes zijn belangrijke tekenen van ernst.
- Erythema multiforme minor: typische doelwitten of verhoogde, oedemateuze papels acraal verdeeld
De milde vorm presenteert zich meestal met licht jeukende (maar jeuk kan zeer ernstig zijn), rozerode vlekken, symmetrisch gerangschikt en beginnend op de ledematen. Het verdwijnen van de uitslag binnen 7-10 dagen is de norm bij deze vorm van de ziekte.
- Erythema multiforme major: typische doelwitten of verhoogde, oedemateuze papels die acraal verdeeld zijn met betrokkenheid van een of meer slijmvliezen. Het loslaten van de epidermis beslaat minder dan 10% van het totale lichaamsoppervlak.
○ Behandeling - Vrij verkrijgbare medicijnen
Als het gepaard gaat met koorts (stijgende lichaamstemperatuur), wordt geadviseerd zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan.
Vermoedelijke geneesmiddelen moeten worden stopgezet. (bijv. antibiotica, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen)
Orale antihistaminica zoals cetirizine en loratadine voor jeuk.
#Cetirizine [Zytec]
#LevoCetirizine [Xyzal]
#Loratadine [Claritin]