Impetigo - Krentenbaardhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Krentenbaard
☆ Uit de resultaten van de Stiftung Warentest uit Duitsland uit 2022 bleek dat de consumententevredenheid over ModelDerm slechts iets lager was dan over betaalde telegeneeskundeconsulten. relevance score : -100.0%
References Impetigo: Diagnosis and Treatment 25250996Impetigo , de meest voorkomende bacteriële huidinfectie bij kinderen van twee tot vijf jaar, bestaat in twee hoofdtypen: niet-bulleuze (70% van de gevallen) en bulleuze (30% van de gevallen) . Niet-bulleuze impetigo wordt meestal veroorzaakt door Staphylococcus aureus of Streptococcus pyogenes. Het wordt herkend aan de honingkleurige korstjes op het gezicht en de ledematen en richt zich vooral op de huid of kan insectenbeten, eczeem of herpetische laesies infecteren. Bulleuze impetigo, uitsluitend veroorzaakt door S. Aureus, leidt tot grote, slappe bullae en treft vaak gebieden waar de huid tegen elkaar wrijft. Beide typen verdwijnen gewoonlijk binnen twee tot drie weken zonder littekens, en complicaties zijn zeldzaam, waarbij poststreptokokkenglomerulonefritis de ernstigste is. De behandeling omvat plaatselijke antibiotica (mupirocin, retapamulin, and fusidic acid) . Orale antibiotica kunnen nodig zijn bij impetigo met grote bullae of wanneer plaatselijke behandeling niet haalbaar is. Hoewel verschillende orale antibiotica (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, and macrolides) opties zijn, is penicilline niet effectief. Lokale ontsmettingsmiddelen zijn niet zo goed als antibiotica en moeten worden vermeden. Fusidic acid, mupirocin, and retapamulin zijn effectief tegen methicilline-gevoelige S. Aureus- en streptokokkeninfecties. Clindamycin is nuttig bij vermoedelijke methicillin-resistant S. Aureus infecties. Trimethoprim/sulfamethoxazole werkt tegen methicilline-resistente S. Aureus, maar is niet voldoende tegen streptokokkeninfectie.
Impetigo, the most common bacterial skin infection in children aged two to five, comes in two main types: nonbullous (70% of cases) and bullous (30% of cases). Nonbullous impetigo is typically caused by Staphylococcus aureus or Streptococcus pyogenes. It's recognized by honey-colored crusts on the face and limbs and mainly targets the skin or can infect insect bites, eczema, or herpetic lesions. Bullous impetigo, caused solely by S. aureus, leads to large, flaccid bullae and often affects areas where skin rubs together. Both types usually clear up within two to three weeks without scarring, and complications are rare, with poststreptococcal glomerulonephritis being the most severe. Treatment involves topical antibiotics (mupirocin, retapamulin, fusidic acid). Oral antibiotics might be necessary for impetigo with large bullae or when topical treatment isn't feasible. While several oral antibiotics (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, macrolides) are options, penicillin isn't effective. Topical disinfectants aren't as good as antibiotics and should be avoided. Fusidic acid, mupirocin, retapamulin are effective against methicillin-susceptible S. aureus and streptococcal infections. Clindamycin is useful for suspected methicillin-resistant S. aureus infections. Trimethoprim/sulfamethoxazole works against methicillin-resistant S. aureus, but isn't enough for streptococcal infection.
Impetigo 28613693 NIH
Impetigo is een veel voorkomende huidinfectie die wordt veroorzaakt door bepaalde bacteriën en zich gemakkelijk verspreidt via contact. Het verschijnt meestal als rode vlekken bedekt met een geelachtige korst en kan jeuk of pijn veroorzaken. Deze infectie komt het meest voor bij kinderen die in warme, vochtige gebieden wonen. Het kan verschijnen als blaren of zonder blaren. Hoewel het vaak het gezicht aantast, kan het overal voorkomen waar een breuk in de huid zit. De diagnose is voornamelijk afhankelijk van de symptomen en hoe deze eruit ziet. De behandeling omvat gewoonlijk antibiotica, zowel lokaal als oraal, samen met symptoombeheersing.
Impetigo is a common infection of the superficial layers of the epidermis that is highly contagious and most commonly caused by gram-positive bacteria. It most commonly presents as erythematous plaques with a yellow crust and may be itchy or painful. The lesions are highly contagious and spread easily. Impetigo is a disease of children who reside in hot humid climates. The infection may be bullous or nonbullous. The infection typically affects the face but can also occur in any other part of the body that has an abrasion, laceration, insect bite or other trauma. Diagnosis is typically based on the symptoms and clinical manifestations alone. Treatment involves topical and oral antibiotics and symptomatic care.
krentenbaard (impetigo) is doorgaans te wijten aan Staphylococcus aureus of Streptococcus pyogenes. Bij contact kan het zich rond of tussen mensen verspreiden. In het geval van kinderen is het besmettelijk voor hun broers en zussen.
De behandeling vindt meestal plaats met antibiotische crèmes zoals mupirocine of fusidinezuur. Antibiotica via de mond, zoals cefalexine, kunnen worden gebruikt als grote gebieden zijn aangetast.
krentenbaard (impetigo) trof in 2010 ongeveer 140 miljoen mensen (2% van de wereldbevolking). De ziekte kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt het meest voor bij jonge kinderen. Complicaties kunnen onder meer cellulitis of poststreptokokkenglomerulonefritis zijn.
○ Behandeling - Vrij verkrijgbare medicijnen
* Omdat impetigo een infectieziekte is, mogen steroïdezalven niet worden gebruikt. Als u problemen heeft met het onderscheiden van impetigo-laesies van eczeem, neem dan vrij verkrijgbare antihistaminica zonder de steroïde zalven te gebruiken.
#OTC antihistamine
* Breng vrij verkrijgbare antibiotische zalf aan op de laesie.
#Bacitracin
#Polysporin