Malignant melanoma - Kwaadaardig Melanoomhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Melanoom
Kwaadaardig Melanoom (Malignant melanoma) is een vorm van huidkanker die ontstaat uit de pigmentproducerende cellen, de melanocyten. Bij vrouwen komt het het vaakst voor op de benen, bij mannen op de rug. Ongeveer 25 % van de melanomen ontstaat uit een naevus. Veranderingen in een naevus die op melanoom kunnen wijzen, zijn onder meer een toename in omvang, onregelmatige randen, kleurverandering of een zweer.

De voornaamste oorzaak van melanoom is blootstelling aan ultraviolet licht bij mensen met een laag gehalte aan huidpigment (melanine), oftewel de blanke bevolking. UV‑licht kan afkomstig zijn van de zon of van bruiningsapparaten. Personen met veel naevi, een familiegeschiedenis van melanoom of een verminderde immuunfunctie lopen een hoger risico op melanoom.

Het gebruik van zonnebrandcrème en het vermijden van UV‑licht kan melanoom voorkomen. De behandeling bestaat meestal uit chirurgische verwijdering. Bij grotere tumoren kunnen nabijgelegen lymfeklieren worden onderzocht op uitzaaiingen (metastasen). De meeste patiënten genezen wanneer er geen uitzaaiingen zijn. Bij melanoom dat zich heeft verspreid, kunnen immunotherapie, biologische therapie, bestraling of chemotherapie de overleving verbeteren. Met behandeling bedragen de vijfjaarsoverlevingspercentages in de Verenigde Staten 99 % bij gelokaliseerde ziekte, 65 % wanneer de ziekte zich heeft verspreid naar de lymfeklieren, en 25 % bij uitzaaiingen op afstand.

Melanoom is de gevaarlijkste vorm van huidkanker. Australië en Nieuw‑Zeeland hebben de hoogste melanoompercentages ter wereld. Hoge percentages komen ook voor in Noord‑Europa en Noord‑Amerika. In Azië, Afrika en Latijns‑Amerika is melanoom veel minder voorkomend. In de Verenigde Staten komt melanoom ongeveer 1,6 keer vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

○ Tekenen en symptomen
Vroege tekenen van melanoom zijn veranderingen in vorm of kleur van bestaande naevi. Bij nodulair melanoom kan een nieuwe knobbel op de huid verschijnen. In latere stadia kunnen de naevi jeuken, zweren of bloeden.

[A‑Asymmetry] Asymmetrie van vorm
[B‑Borders] Rand (onregelmatig, met scherpe hoeken)
[C‑Color] Kleur (variabel en onregelmatig)
[D‑Diameter] Diameter (groter dan 6 mm ≈ 0,24 inch, ongeveer de grootte van een potloodgum)
[E‑Evolving] Evolutie in de loop van de tijd

cf. Seborrheische keratose kan aan één of meerdere ABCD‑criteria voldoen en tot vals alarm leiden.

Metastase van een vroeg melanoom is mogelijk, maar relatief zeldzaam; minder dan een vijfde van de vroeg gediagnosticeerde melanomen wordt metastatisch. Hersenmetastasen komen vaak voor bij patiënten met gemetastaseerd melanoom. Gemetastaseerd melanoom kan zich ook verspreiden naar de lever, botten, buik of lymfeklieren op afstand.

○ Diagnose
Visueel onderzoek van het betreffende gebied is de meest gebruikelijke manier om een melanoom te vermoeden. Naevi die onregelmatig van kleur of vorm zijn, worden doorgaans beschouwd als verdachte voor melanoom.
Artsen onderzoeken meestal alle moedervlekken, ook die met een diameter kleiner dan 6 mm. Bij gebruik door getrainde specialisten is dermoscopie nuttiger om kwaadaardige laesies te identificeren dan alleen het blote oog. De diagnose wordt bevestigd door een biopsie van elke huidlaesie die tekenen van mogelijke kanker vertoont.

○ Behandeling
#Mohs surgery

Uw arts kan immunotherapie aanbevelen, vooral bij stadium 3‑ of stadium 4‑melanoom dat niet operatief kan worden verwijderd.
#Ipilimumab [Yervoy]
#Pembrolizumab [Keytruda]
#Nivolumab [Opdivo]
☆ Uit de resultaten van de Stiftung Warentest uit Duitsland uit 2022 bleek dat de consumententevredenheid over ModelDerm slechts iets lager was dan over betaalde telegeneeskundeconsulten.
  • Een melanoom van ongeveer 2,5 cm (1 inch) bij 1,5 cm (0,6 inch)
  • Kwaadaardig melanoom – rechter mediale dij. Seborrheische keratose kan worden beschouwd als een differentiële diagnose.
  • Malignant Melanoma in situ ― Anterieure schouder. Hoewel de vorm van de laesie asymmetrisch is, is deze goed gedefinieerd en gelijkmatig van kleur. Bij Aziaten manifesteert deze laesie zich meestal als goedaardige lentigo, maar bij westerse populaties zou een biopsie nodig moeten zijn.
  • Kwaadaardig melanoom – Ruglaesie. Bij Aziaten wordt de diagnose meestal als lentigo gesteld, maar bij westerlingen moet een biopsie worden uitgevoerd.
  • Large acral lentiginous melanoma ― Bij Aziaten komt acral melanoma op de handpalm en voetzool vaak voor, terwijl bij westerlingen melanoom op aan de zon blootgestelde gebieden vaker voorkomt.
  • De zachte zwarte plaque rond de laesie is een veelvoorkomende bevinding bij acral melanoma.
  • De zwarte vlek die het nagelmatrixgebied buiten de nagel binnendringt, duidt op een maligniteit.
  • Amelanotic melanoma onder de nagel komt zelden voor. Bij ouderen met onregelmatige nagelmisvormingen kan een biopsie overwogen worden om zowel melanoom als plaveiselcelcarcinoom op te sporen.
  • Nodulair melanoom
  • Amelanotic Melanoma ― Achterste dij. Mensen met een lichte huid hebben vaak de laesie lightly pigmented or amelanotic melanomas. Dit geval vertoont geen gemakkelijk waarneembare kleurveranderingen of variaties.
  • Hoofdhuid ― Bij Aziaten worden dergelijke gevallen gewoonlijk gediagnosticeerd als goedaardige lentigo (geen melanoom). Grote gepigmenteerde plekken op aan de zon blootgestelde gebieden vereisen echter een biopsie bij westerse populaties.
  • Kwaadaardig melanoom – onderarm. De laesie vertoont een asymmetrische vorm en een onregelmatige rand.
  • Malignant Melanoma in situ - Onderarm.
  • Kwaadaardig melanoom middenachter. De aanwezigheid van een zwerende pleister duidt op een melanoom of een basaalcelcarcinoom.
  • Melanoom aan de voet. Asymmetrische vorm en kleur, en de bijbehorende ontsteking, duiden op melanoom.
  • Acral melanoma – spijker in Aziaten. Een onregelmatige zwarte vlek die verder reikt dan de normale huid rond de nagel, is een belangrijke bevinding die sterk op een maligniteit duidt.
  • Hoewel in dit geval de diagnose melanoom werd gesteld, lijkt de visuele bevinding meer op een nagelhematoom. Nagelhematomen (goedaardig) verdwijnen doorgaans binnen één tot twee maanden wanneer ze naar buiten worden geduwd. Als de laesie lange tijd aanhoudt, kan daarom een melanoom worden vermoed en moet er een biopsie worden uitgevoerd.
  • Amelanotic nodular melanoma – een ongebruikelijke manifestatie van melanoom.
References Malignant Melanoma 29262210 
NIH
Een melanoom is een type tumor dat ontstaat wanneer melanocyten kwaadaardig worden. Melanocyten zijn afkomstig uit de neurale lijst (neural crest). Dit betekent dat melanomen zich niet alleen op de huid kunnen ontwikkelen, maar ook op andere plaatsen waar neurale lijstcellen voorkomen, zoals het maagdarmkanaal en de hersenen. Patiënten met stadium 0‑melanoom hebben een vijfjaarsoverleving van 97 %, terwijl patiënten met stadium IV‑ziekte een overleving van ongeveer 10 % hebben.
A melanoma is a tumor produced by the malignant transformation of melanocytes. Melanocytes are derived from the neural crest; consequently, melanomas, although they usually occur on the skin, can arise in other locations where neural crest cells migrate, such as the gastrointestinal tract and brain. The five-year relative survival rate for patients with stage 0 melanoma is 97%, compared with about 10% for those with stage IV disease.
 European consensus-based interdisciplinary guideline for melanoma. Part 1: Diagnostics: Update 2022 35570085
Cutaneous melanoma (CM) is een zeer gevaarlijke vorm van huidtumor, verantwoordelijk voor 90 % van de sterfgevallen door huidkanker. Om dit aan te pakken, werkten experts van the European Dermatology Forum (EDF), the European Association of Dermato-Oncology (EADO) en the European Organization for Research and Treatment of Cancer (EORTC) samen.
Cutaneous melanoma (CM) is a highly dangerous type of skin tumor, responsible for 90% of skin cancer deaths. To address this, experts from the European Dermatology Forum (EDF), the European Association of Dermato-Oncology (EADO), and the European Organization for Research and Treatment of Cancer (EORTC) had collaborated.
 Immunotherapy in the Treatment of Metastatic Melanoma: Current Knowledge and Future Directions 32671117 
NIH
Melanoom, een vorm van huidkanker, valt op door zijn nauwe relatie met het immuunsysteem. Dit blijkt uit het feit dat het vaker voorkomt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, uit de aanwezigheid van immuuncellen in zowel de oorspronkelijke tumoren als in de uitzaaiingen naar andere delen van het lichaam, en uit het vermogen van het immuunsysteem om bepaalde eiwitten in melanoomcellen te herkennen. Belangrijk is dat behandelingen die het immuunsysteem versterken veelbelovend zijn gebleken in de strijd tegen melanoom. Hoewel het gebruik van immuunversterkende therapieën bij de behandeling van gevorderd melanoom een relatief recente ontwikkeling is, toont recent onderzoek aan dat het combineren van deze therapieën met chemotherapie, radiotherapie of gerichte moleculaire behandelingen de resultaten aanzienlijk kan verbeteren. Dergelijke immunotherapie kan echter een reeks immuungerelateerde bijwerkingen veroorzaken die verschillende organen aantasten, waardoor het gebruik ervan beperkt kan worden. Vooruitkijkend kunnen toekomstige benaderingen voor de behandeling van gevorderd melanoom therapieën omvatten die zich richten op specifieke immuuncontrolepunten, zoals PD1, of medicijnen die interfereren met specifieke moleculaire routes, zoals BRAF en MEK.
Melanoma is one of the most immunologic malignancies based on its higher prevalence in immune-compromised patients, the evidence of brisk lymphocytic infiltrates in both primary tumors and metastases, the documented recognition of melanoma antigens by tumor-infiltrating T lymphocytes and, most important, evidence that melanoma responds to immunotherapy. The use of immunotherapy in the treatment of metastatic melanoma is a relatively late discovery for this malignancy. Recent studies have shown a significantly higher success rate with combination of immunotherapy and chemotherapy, radiotherapy, or targeted molecular therapy. Immunotherapy is associated to a panel of dysimmune toxicities called immune-related adverse events that can affect one or more organs and may limit its use. Future directions in the treatment of metastatic melanoma include immunotherapy with anti-PD1 antibodies or targeted therapy with BRAF and MEK inhibitors.