Meer informatie ― Nederlands

Urticaria presenteert zich vaak met intens jeukende bulten. Het gaat soms gepaard met zwelling van de onderliggende weefsels. De behandeling bestaat voornamelijk uit het vermijden van triggers, indien bekend. Eerstelijnsmedicatie omvat nieuwere antihistaminica, die indien nodig kunnen worden aangepast aan hogere doses. Andere medicijnen zoals oudere antihistaminica, H2-blokkers, leukotrieenreceptorantagonisten, sterkere antihistaminica en korte kuren met corticosteroïden kunnen als extra ondersteuning worden toegevoegd. In gevallen waarin de urticaria ondanks deze maatregelen aanhoudt, kunnen patiënten worden doorverwezen naar specialisten voor aanvullende therapieën zoals omalizumab of cyclosporine.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Deze review schetst de nieuwste richtlijnen voor de behandeling van urticaria en biedt nieuwe inzichten in de oorzaken ervan.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids