Vitiligohttps://nl.wikipedia.org/wiki/Vitiligo
Vitiligo is een chronische huidaandoening die wordt gekenmerkt door verlies van pigment in huidplekken. De aangetaste gebieden worden wit, vaak met scherpe randen, en het haar in die gebieden kan ook wit worden. Het valt vooral op bij mensen met een donkere huid. Risicofactoren zijn onder meer een familiegeschiedenis van vitiligo of andere auto‑immuunziekten, zoals hyperthyreoïdie, alopecia areata en pernicieuze anemie. De aandoening is niet besmettelijk. Wereldwijd heeft ongeveer 1 % van de bevolking vitiligo. Ongeveer de helft ontwikkelt de aandoening vóór de leeftijd van 20 jaar; de meeste patiënten krijgen het vóór hun 40e.

Er is geen genezing voor vitiligo. Bij mensen met een lichte huid worden zonnebrandcrème en make‑up vaak aanbevolen. Andere behandelingsopties kunnen steroïdecrèmes of fototherapie omvatten.

Behandeling
#Phototherapy
#Excimer laser
#Tacrolimus ointment
☆ AI Dermatology — Free Service
Uit de resultaten van de Stiftung Warentest uit Duitsland uit 2022 bleek dat de consumententevredenheid over ModelDerm slechts iets lager was dan over betaalde telegeneeskundeconsulten.
  • Niet‑segmentale vitiligo
  • Vitiligo kan soms gepaard gaan met het verschijnen van witte haren.
  • Vitiligo van de vingers is moeilijker te behandelen dan op andere plaatsen. Naast het cosmetisch onaangename uiterlijk is vitiligo een goedaardige, niet‑besmettelijke aandoening. In de dermatologie is de meest effectieve behandeling fototherapie of laserbehandeling (excimer), 2‑3 keer per week gedurende minimaal één jaar. Als u om financiële redenen of omdat u het druk heeft niet vaak naar het ziekenhuis kunt, kunt u een fototherapieapparaat proberen dat voor thuisgebruik is goedgekeurd.
  • Ooglidvitiligo
  • Vitiligo aan de hand
References Vitiligo: A Review 32155629
Vitiligo is een veelvoorkomende huidaandoening die witte huidplekken veroorzaakt door verlies van melanocyten. Uit recent onderzoek blijkt dat het een auto‑immuunziekte is. Hoewel het vaak als een cosmetisch probleem wordt gezien, kan het een diepgaande invloed hebben op het mentale welzijn en het dagelijks leven. In 2011 classificeerden experts een type met de naam segmental vitiligo afzonderlijk van andere vormen.
Vitiligo is a common skin disorder that causes patches of white skin due to the loss of melanocytes. Recent research shows it's an autoimmune disease. While it's often seen as a cosmetic issue, it can deeply affect mental well-being and daily life. In 2011, experts classified a type called segmental vitiligo separately from others.
 Advances in vitiligo: Update on therapeutic targets 36119071 
NIH
Actieve vitiligopatiënten hebben verschillende therapieopties, zoals systemische glucocorticoïden, fototherapie en systemische immunosuppressiva. Bij stabiele vitiligopatiënten kan verlichting worden bereikt met plaatselijke corticosteroïden, plaatselijke calcineurineremmers, fototherapie en transplantatieprocedures. Recente inzichten in de onderliggende pathogenese van vitiligo hebben geleid tot de ontwikkeling van gerichte therapieën. Momenteel zijn JAK‑remmers het meest veelbelovend; ze bieden een goede verdraagbaarheid en functionele resultaten, hoewel ze het risico met zich meebrengen latent aanwezige infecties te activeren en systemische bijwerkingen kunnen veroorzaken, zoals vaak voorkomt bij andere immunosuppressiva. Lopend onderzoek richt zich op het identificeren van de belangrijkste cytokines die bij de ontwikkeling van vitiligo betrokken zijn (IFN‑γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL‑15, IL‑17/23, TNF). Het blokkeren van deze cytokines is veelbelovend gebleken in diermodellen en bij sommige patiënten. Daarnaast wordt onderzoek gedaan naar miRNA‑gebaseerde therapieën en adoptieve Treg‑celtherapie.
Current models of treatment for vitiligo are often nonspecific and general. Various therapy options are available for active vitiligo patients, including systemic glucocorticoids, phototherapy, and systemic immunosuppressants. While stable vitiligo patients may benefit from topical corticosteroids, topical calcineurin inhibitors, phototherapy, as well as transplantation procedures. Recently, a better understanding of the pathophysiological processes of vitiligo led to the advent of novel targeted therapies. To date, JAK inhibitors are the only category that has been proved to have a good tolerability profile and functional outcomes in vitiligo treatment, even though the risk of activation of latent infection and systemic side effects still existed, like other immunosuppressive agents. Research is in progress to investigate the important cytokines involved in the pathogenesis of vitiligo, including IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, and TNF, the blockade of which has undergone preliminary attempts in animal models and some patients. In addition, studies on miRNA-based therapeutics as well as adoptive Treg cell therapy are still primary, and more studies are necessary.