ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ― ਪੰਜਾਬੀ

Urticaria ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿੱਖੀ ਖਾਰਸ਼ ਵਾਲੇ ਉੱਠੇ ਹੋਏ ਵੇਲਟਸ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਵਾਰ ਅੰਡਰਲਾਈੰਗ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਸੋਜ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਟਰਿਗਰਸ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਪਤਾ ਹੋਵੇ। ਪਹਿਲੀ-ਲਾਈਨ ਦਵਾਈ ਵਿੱਚ ਨਵੀਆਂ ਐਂਟੀਹਿਸਟਾਮਾਈਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੈਣ 'ਤੇ ਉੱਚ ਖੁਰਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਐਡਜਸਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਦਵਾਈਆਂ ਜਿਵੇਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਐਂਟੀਹਿਸਟਾਮਾਈਨਜ਼, ਐਚ2 ਬਲੌਕਰਜ਼, ਲਿਊਕੋਟਰੀਨ ਰੀਸੈਪਟਰ ਵਿਰੋਧੀ, ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਐਂਟੀਹਿਸਟਾਮਾਈਨਜ਼, ਅਤੇ ਕੋਰਟੀਕੋਸਟੀਰੋਇਡਜ਼ ਦੇ ਛੋਟੇ ਕੋਰਸਾਂ ਨੂੰ ਵਾਧੂ ਸਹਾਇਤਾ ਵਜੋਂ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਇਹਨਾਂ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਛਪਾਕੀ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵਾਧੂ ਇਲਾਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ omalizumab ਜਾਂ cyclosporine ਲਈ ਮਾਹਿਰਾਂ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

ਇਹ ਸਮੀਖਿਆ ਛਪਾਕੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਨਵੀਨਤਮ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਰੂਪਰੇਖਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਨਵੀਂ ਸਮਝ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids