Więcej informacji ― Polskie

Impetigo, najczęstsza bakteryjna infekcja skóry u dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat, występuje w dwóch głównych typach: niepęcherzowa (70 % przypadków) i pęcherzowa (30 % przypadków). Liszajec niepęcherzowy jest zwykle wywoływany przez Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes. Charakteryzuje się charakterystycznymi krostkami w kolorze miodu, najczęściej na twarzy i kończynach; może być mylony z ukąszeniami owadów, egzemą lub zmianami opryszczkowymi. Liszajec pęcherzowy, wywoływany wyłącznie przez S. aureus, prowadzi do dużych, luźnych pęcherzy i najczęściej pojawia się w miejscach, gdzie skóra ociera się o siebie. Oba typy zwykle ustępują w ciągu 2–3 tygodni bez blizn; powikłania są rzadkie, a najpoważniejsze to poststreptokokowe kłębuszkowe zapalenie nerek. Leczenie obejmuje miejscowe stosowanie antybiotyków (mupirocin, retapamulin, fusidic acid). Doustne antybiotyki są wskazane przy liszajcu z dużymi pęcherzami lub gdy terapia miejscowa jest niewystarczająca. Do wyboru są m.in. amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole oraz makrolidy; penicylina nie jest skuteczna przeciwko MRSA. Środki dezynfekujące nie zastępują antybiotyków i ich stosowanie nie jest zalecane. Fusidic acid, mupirocin i retapamulin są skuteczne przeciwko metycyliną wrażliwym S. aureus i paciorkowcom. Clindamycin jest przydatny w przypadku podejrzenia methicillin‑resistant S. aureus (MRSA). Trimethoprim/sulfamethoxazole działa przeciwko opornemu na metycylinę S. aureus, ale nie jest skuteczny wobec paciorkowców.
Impetigo, the most common bacterial skin infection in children aged two to five, comes in two main types: nonbullous (70% of cases) and bullous (30% of cases). Nonbullous impetigo is typically caused by Staphylococcus aureus or Streptococcus pyogenes. It's recognized by honey-colored crusts on the face and limbs and mainly targets the skin or can infect insect bites, eczema, or herpetic lesions. Bullous impetigo, caused solely by S. aureus, leads to large, flaccid bullae and often affects areas where skin rubs together. Both types usually clear up within two to three weeks without scarring, and complications are rare, with poststreptococcal glomerulonephritis being the most severe. Treatment involves topical antibiotics (mupirocin, retapamulin, fusidic acid). Oral antibiotics might be necessary for impetigo with large bullae or when topical treatment isn't feasible. While several oral antibiotics (amoxicillin/clavulanate, dicloxacillin, cephalexin, clindamycin, doxycycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole, macrolides) are options, penicillin isn't effective. Topical disinfectants aren't as good as antibiotics and should be avoided. Fusidic acid, mupirocin, retapamulin are effective against methicillin-susceptible S. aureus and streptococcal infections. Clindamycin is useful for suspected methicillin-resistant S. aureus infections. Trimethoprim/sulfamethoxazole works against methicillin-resistant S. aureus, but isn't enough for streptococcal infection.

Impetigo to powszechna infekcja skóry wywołana przez określone bakterie, która łatwo rozprzestrzenia się poprzez kontakt. Zwykle pojawia się jako czerwone plamy pokryte żółtawą skórką i może powodować swędzenie lub ból. Zakażenie to występuje najczęściej u dzieci mieszkających w ciepłych i wilgotnych obszarach. Może przyjmować postać pęcherzy lub występować bez nich. Chociaż najczęściej dotyczy twarzy, może pojawić się w dowolnym miejscu, w którym doszło do przerwania ciągłości skóry. Diagnoza opiera się głównie na objawach i ich wyglądzie. Leczenie zazwyczaj obejmuje antybiotyki, zarówno miejscowe, jak i doustne, oraz leczenie objawowe.
Impetigo is a common infection of the superficial layers of the epidermis that is highly contagious and most commonly caused by gram-positive bacteria. It most commonly presents as erythematous plaques with a yellow crust and may be itchy or painful. The lesions are highly contagious and spread easily. Impetigo is a disease of children who reside in hot humid climates. The infection may be bullous or nonbullous. The infection typically affects the face but can also occur in any other part of the body that has an abrasion, laceration, insect bite or other trauma. Diagnosis is typically based on the symptoms and clinical manifestations alone. Treatment involves topical and oral antibiotics and symptomatic care.