Keloid - Blizna Przerostowa
☆ AI Dermatology — Free Service
W wynikach badania Stiftung Warentest 2022 z Niemiec poziom zadowolenia konsumentów z ModelDerm był tylko nieznacznie niższy niż w przypadku płatnych konsultacji telemedycznych.
W wynikach badania Stiftung Warentest 2022 z Niemiec poziom zadowolenia konsumentów z ModelDerm był tylko nieznacznie niższy niż w przypadku płatnych konsultacji telemedycznych.
Keloid pooperacyjny na nadgarstku leczony doogniskowym zastrzykiem triamcynolonu. Obszarem poddawanym zabiegowi jest zapadnięty rumień po lewej stronie.
Keloidy liniowe, które występują w górnej przedniej części tułowia, często mają kształt liniowy.
Keloid uszny – tylny
Keloidy na podeszwach stóp mogą powodować dyskomfort podczas chodzenia. Zastrzyki sterydowe w ramach leczenia choroby podaje się zazwyczaj kilka razy.
Keloidy są często obserwowane na ramionach.
Typowy objaw keloidów na klatce piersiowej.
relevance score : -100.0%
ReferencesKeloidy powstają w wyniku nieprawidłowego procesu gojenia po uszkodzeniu skóry lub zapaleniu. Na ich rozwój wpływają czynniki genetyczne i środowiskowe; odsetek przypadków jest wyższy u osób o ciemniejszej karnacji, pochodzenia afrykańskiego, azjatyckiego i latynoskiego. Keloidy tworzą się, gdy fibroblasty stają się nadaktywne i wytwarzają nadmierną ilość kolagenu oraz czynników wzrostu. Skutkiem tego jest powstawanie dużych, nieprawidłowych włókien kolagenu, określanych jako kolagen keloidowy, oraz zwiększona liczba fibroblastów. Klinicznie keloidy objawiają się jako twarde, gumowate guzki w miejscach wcześniejszych urazów. W odróżnieniu od zwykłych blizn, keloidy wykraczają poza pierwotne miejsce uszkodzenia. Pacjenci mogą odczuwać ból, swędzenie lub pieczenie. Dostępne metody leczenia obejmują zastrzyki steroidowe, krioterapię, chirurgię, radioterapię oraz laseroterapię.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Obecne badania sugerują, że preferowanym początkowym sposobem leczenia bliznowców jest żel silikonowy lub płatki silikonowe, stosowane w połączeniu ze zastrzykami kortykosteroidowymi. Można również rozważyć dodatkowe terapie, takie jak podawanie 5-fluorouracylu (5-FU), bleomycyny lub werapamilu, choć ich skuteczność jest zróżnicowana. Terapia laserowa w połączeniu ze zastrzykami kortykosteroidowymi lub miejscowymi steroidami pod okluzją może zwiększyć penetrację leków. W przypadku opornych keloidów skuteczne okazuje się chirurgiczne usunięcie, a następnie natychmiastowa radioterapia. Wreszcie, udowodniono, że stosowanie folii silikonowej oraz terapii uciskowej zmniejsza ryzyko nawrotu keloidów.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Obecnie nie istnieje uniwersalna metoda leczenia, która zapewniałaby trwałe niskie ryzyko nawrotu keloidów. Obiecujące są jednak nowe możliwości, takie jak połączenie laseroterapii ze sterydami lub łączenie 5‑fluorouracil(5‑fluorouracyl) ze sterydami. Przyszłe badania mogą skupić się na ocenie skuteczności innowacyjnych metod, np. autologicznego przeszczepu tłuszczu oraz terapii opartych na komórkach macierzystych, w leczeniu bliznowców.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
Blizny są częstym elementem procesu gojenia po urazach skóry. Idealnie powinny być płaskie, cienkie i dopasowane do koloru skóry. Wiele czynników może prowadzić do nieprawidłowego gojenia się ran, takich jak infekcja, zmniejszony przepływ krwi, niedokrwienie czy uraz. Blizny, które są grube, ciemniejsze niż otaczająca skóra lub nadmiernie się kurczą, mogą powodować poważne problemy zarówno w funkcjonowaniu fizycznym, jak i w sferze emocjonalnej.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Blizny keloidowe częściej występują u osób pochodzenia afrykańskiego, azjatyckiego lub latynoskiego. Osoby w wieku od 10 do 30 lat mają większą skłonność do rozwoju keloidu niż osoby starsze.
Chociaż zwykle pojawiają się w miejscu urazu, blizna przerostowa (keloid) może również powstać samoistnie. Może wystąpić w miejscu przekłucia, a nawet w wyniku tak prostych zdarzeń, jak pryszcz lub zadrapanie. Może pojawić się po silnych bliznach po trądziku lub ospie wietrznej, w wyniku infekcji w miejscu rany, powtarzających się urazów okolicy, nadmiernego napięcia skóry podczas zamykania rany lub wprowadzenia ciała obcego do rany.
Po operacji mogą powstać blizny keloidowe. Występują częściej w niektórych miejscach, takich jak centralna klatka piersiowa (w wyniku sternotomii), plecy i ramiona (zwykle w wyniku trądziku) oraz płatki uszu (w wyniku przekłucia). Mogą również pojawiać się przy piercingach ciała. Najczęstsze lokalizacje to płatki uszu, ramiona, okolice miednicy i obojczyk.
Dostępne metody leczenia to terapia uciskowa, okłady żelem silikonowym, wewnątrzzmienny acetonid triamcynolonu, krioterapia, radioterapia, laseroterapia, interferon, 5‑FU oraz wycięcie chirurgiczne.
○ Leczenie
Blizny przerostowe można złagodzić po podaniu od 5 do 10 wstrzyknięć steroidów w odstępie jednego miesiąca.
#Triamcinolone intralesional injection
W przypadku rumienia związanego z bliznami można zastosować leczenie laserowe; zastrzyki z triamcynolonu mogą również złagodzić rumień poprzez spłaszczenie blizny.
#Dye laser (e.g. V-beam)