Vitiligohttps://pl.wikipedia.org/wiki/Bielactwo_nabyte
Vitiligo to długotrwała choroba skóry, charakteryzująca się utratą pigmentu w postaci białych plam o ostrych brzegach. Włosy w dotkniętych obszarach mogą również stać się białe. Objaw jest bardziej widoczny u osób o ciemnej karnacji. Czynniki ryzyka obejmują historię choroby w rodzinie oraz inne choroby autoimmunologiczne, takie jak nadczynność tarczycy, łysienie plackowate i niedokrwistość złośliwa. Choroba nie jest zaraźliwa. Na całym świecie na bielactwo nabyte cierpi około 1 % ludzi. U około połowy osób objawy pojawiają się przed 20. rokiem życia, a u większości – przed 40. rokiem życia.

Nie ma znanego lekarstwa na bielactwo nabyte. W przypadku osób o jasnej karnacji zazwyczaj zaleca się stosowanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym oraz makijażu. Inne opcje leczenia mogą obejmować kremy steroidowe lub fototerapię.

Leczenie
#Phototherapy
#Excimer laser
#Tacrolimus ointment
☆ AI Dermatology — Free Service
W wynikach badania Stiftung Warentest 2022 z Niemiec poziom zadowolenia konsumentów z ModelDerm był tylko nieznacznie niższy niż w przypadku płatnych konsultacji telemedycznych.
  • Non-segmental vitiligo (bielactwo niesegmentalne)
  • Bielactwo może czasami towarzyszyć siwym włosom.
  • Bielactwo palców jest trudniejsze w leczeniu niż w innych obszarach. Oprócz tego, że bielactwo nabyte jest nieestetyczne, jest zjawiskiem naturalnym i nie jest zaraźliwe. W dermatologii najskuteczniejszą metodą leczenia jest fototerapia lub laseroterapia (ekcymerowym) 2–3 razy w tygodniu, przez co najmniej rok. Jeśli nie możesz często chodzić do szpitala ze względów finansowych lub jesteś zajęty, możesz wypróbować aparat do fototerapii zatwierdzony do użytku domowego.
  • Bielactwo powiek
  • Viligo pod ręką
References Vitiligo: A Review 32155629
Bielactwo nabyte jest częstą chorobą skóry, powodującą powstawanie białych plam w wyniku utraty melanocytów. Najnowsze badania wykazują, że jest to choroba autoimmunologiczna. Chociaż często postrzegane jest jako problem kosmetyczny, może znacząco wpływać na samopoczucie psychiczne i codzienne życie. W 2011 roku eksperci sklasyfikowali typ o nazwie segmental vitiligo oddzielnie od innych.
Vitiligo is a common skin disorder that causes patches of white skin due to the loss of melanocytes. Recent research shows it's an autoimmune disease. While it's often seen as a cosmetic issue, it can deeply affect mental well-being and daily life. In 2011, experts classified a type called segmental vitiligo separately from others.
 Advances in vitiligo: Update on therapeutic targets 36119071 
NIH
U pacjentów z aktywnym bielactwem nabytym dostępnych jest kilka metod leczenia, takich jak ogólnoustrojowe glikokortykosteroidy, fototerapia oraz ogólnoustrojowe leki immunosupresyjne. U pacjentów ze stabilnym bielactwem nabytym ulgę mogą przynieść miejscowe kortykosteroidy, miejscowe inhibitory kalcyneuryny, fototerapia oraz zabiegi transplantacyjne. Ostatnie postępy w zrozumieniu procesów leżących u podstaw bielactwa nabytego doprowadziły do opracowania terapii celowanych. Obecnie najbardziej obiecujące są inhibitory JAK, które zapewniają dobrą tolerancję i korzystne wyniki funkcjonalne, mimo ryzyka aktywacji ukrytych infekcji oraz ogólnoustrojowych skutków ubocznych typowych dla innych leków immunosupresyjnych. Trwające badania mają na celu identyfikację kluczowych cytokin biorących udział w rozwoju bielactwa nabytego (IFN‑γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL‑15, IL‑17/23, TNF). Blokowanie tych cytokin okazało się obiecujące w modelach zwierzęcych i u niektórych pacjentów. Dodatkowo trwają badania nad miRNA‑based therapeutics oraz adoptive Treg cell therapy.
Current models of treatment for vitiligo are often nonspecific and general. Various therapy options are available for active vitiligo patients, including systemic glucocorticoids, phototherapy, and systemic immunosuppressants. While stable vitiligo patients may benefit from topical corticosteroids, topical calcineurin inhibitors, phototherapy, as well as transplantation procedures. Recently, a better understanding of the pathophysiological processes of vitiligo led to the advent of novel targeted therapies. To date, JAK inhibitors are the only category that has been proved to have a good tolerability profile and functional outcomes in vitiligo treatment, even though the risk of activation of latent infection and systemic side effects still existed, like other immunosuppressive agents. Research is in progress to investigate the important cytokines involved in the pathogenesis of vitiligo, including IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, and TNF, the blockade of which has undergone preliminary attempts in animal models and some patients. In addition, studies on miRNA-based therapeutics as well as adoptive Treg cell therapy are still primary, and more studies are necessary.