Keloidhttps://en.wikipedia.org/wiki/Keloid
☆ Në rezultatet e Stiftung Warentest 2022 nga Gjermania, kënaqësia e konsumatorit me ModelDerm ishte vetëm pak më e ulët se sa me konsultimet e paguara të telemjekësisë. relevance score : -100.0%
References Keloid 29939676 NIH
Keloidet formohen për shkak të shërimit të pazakontë pas lëndimit ose inflamacionit të lëkurës. Faktorët gjenetikë dhe mjedisorë kontribuojnë në zhvillimin e tyre, me norma më të larta në individët me lëkurë të errët me prejardhje afrikane, aziatike dhe hispanike. Keloidet ndodhin kur fibroblastet bëhen tepër aktive, duke prodhuar kolagjen të tepërt dhe faktorë të rritjes. Kjo çon në formimin e tufave të mëdha, jonormale të kolagjenit të njohur si kolagjen keloidal, së bashku me një rritje të fibroblasteve. Klinikisht, keloidet shfaqen si nyje të forta gome në zonat e lënduara më parë. Ndryshe nga plagët normale, keloidet shtrihen përtej vendit origjinal të traumës. Pacientët mund të përjetojnë dhimbje, kruajtje ose djegie. Trajtime të ndryshme janë në dispozicion, duke përfshirë injeksione steroide, krioterapi, kirurgji, radioterapi dhe terapi me lazer.
Keloids result from abnormal wound healing in response to skin trauma or inflammation. Keloid development rests on genetic and environmental factors. Higher incidences are seen in darker skinned individuals of African, Asian, and Hispanic descent. Overactive fibroblasts producing high amounts of collagen and growth factors are implicated in the pathogenesis of keloids. As a result, classic histologic findings demonstrate large, abnormal, hyalinized bundles of collagen referred to as keloidal collagen and numerous fibroblasts. Keloids present clinically as firm, rubbery nodules in an area of prior injury to the skin. In contrast to normal or hypertrophic scars, keloidal tissue extends beyond the initial site of trauma. Patients may complain of pain, itching, or burning. Multiple treatment modalities exist although none are uniformly successful. The most common treatments include intralesional or topical steroids, cryotherapy, surgical excision, radiotherapy, and laser therapy.
Keloid treatments: an evidence-based systematic review of recent advances 36918908 NIH
Hulumtimi aktual sugjeron se xhel silikoni ose mbulesa së bashku me injeksione kortikosteroide është trajtimi fillestar i preferuar për keloidet. Trajtime shtesë si 5-fluorouracil (5-FU) , bleomicina ose verapamil mund të merren gjithashtu në konsideratë, megjithëse efektiviteti i tyre ndryshon. Terapia me lazer, kur kombinohet me injeksione kortikosteroide ose steroid topikalë nën okluzion, mund të përmirësojë depërtimin e barnave. Për keloidet rezistente, heqja kirurgjikale e ndjekur nga terapia e menjëhershme me rrezatim ka treguar të jetë efektive. Së fundi, përdorimi i mbulesës silikoni dhe terapia me presion është vërtetuar se zvogëlon gjasat e përsëritjes së keloidit.
Current literature supports silicone gel or sheeting with corticosteroid injections as first-line therapy for keloids. Adjuvant intralesional 5-fluorouracil (5-FU), bleomycin, or verapamil can be considered, although mixed results have been reported with each. Laser therapy can be used in combination with intralesional corticosteroids or topical steroids with occlusion to improve drug penetration. Excision of keloids with immediate post-excision radiation therapy is an effective option for recalcitrant lesions. Finally, silicone sheeting and pressure therapy have evidence for reducing keloid recurrence.
Keloids: a review of therapeutic management 32905614 NIH
Aktualisht, nuk ka asnjë trajtim që i përshtatet të gjithëve që garanton një shkallë të vazhdueshme të ulët të përsëritjes për keloidet. Megjithatë, opsionet në rritje, si përdorimi i lazerëve së bashku me steroid ose kombinimi i 5-fluorouracil me steroid, po rezultojnë premtuese. Hulumtimet e ardhshme mund të fokusohen në atë se sa mirë funksionojnë trajtimet e reja, të tilla si shartimi autolog i yndyrës ose terapitë me bazë qelizat burimore, për menaxhimin e keloideve.
There continues to be no gold standard of treatment that provides a consistently low recurrence rate; however the increasing number of available treatments and synergistic combinations of these treatments (i.e., laser-based devices in combination with intralesional steroids, or 5-fluorouracil in combination with steroid therapy) is showing favorable results. Future studies could target the efficacy of novel treatment modalities (i.e., autologous fat grafting or stem cell-based therapies) for keloid management.
Scar Revision 31194458 NIH
Plagët janë një pjesë e zakonshme e procesit të shërimit pas lëndimeve të lëkurës. Në mënyrë ideale, plagët duhet të jenë të sheshta, të holla dhe të përputhen me ngjyrën e lëkurës. Shumë faktorë mund të çojnë në shërim të dobët të plagëve, të tilla si infeksioni, rrjedhja e reduktuar e gjakut, ishemia dhe trauma. Shenjat që janë të trasha, më të errëta se lëkura përreth ose tkurren shumë mund të shkaktojnë probleme të rëndësishme si me funksionin fizik ashtu edhe me shëndetin emocional.
Scars are a natural and normal part of healing following an injury to the integumentary system. Ideally, scars should be flat, narrow, and color-matched. Several factors can contribute to poor wound healing. These include but are not limited to infection, poor blood flow, ischemia, and trauma. Proliferative, hyperpigmented, or contracted scars can cause serious problems with both function and emotional well-being.
Plagët keloid shihen më shpesh te njerëzit me prejardhje afrikane, aziatike ose hispanike. Njerëzit e moshës 10 deri në 30 vjeç kanë një tendencë më të madhe për të zhvilluar një keloid sesa të moshuarit.
Megjithëse ato zakonisht ndodhin në vendin e një dëmtimi, keloid mund të lindin edhe spontanisht. Ato mund të ndodhin në vendin e një piercing dhe madje edhe nga diçka aq e thjeshtë si një puçërr ose gërvishtje. Ato mund të ndodhin si rezultat i akneve të rënda ose dhëmbëzave të lisë së dhenve, infeksionit në vendin e plagës, traumave të përsëritura në një zonë, tensionit të tepërt të lëkurës gjatë mbylljes së plagës ose një trupi të huaj në plagë.
Shenjat keloid mund të zhvillohen pas operacionit. Ato janë më të zakonshme në disa vende, të tilla si gjoksi qendror (nga sternotomia), shpina dhe shpatullat (zakonisht rezultojnë nga aknet) dhe lobet e veshit (nga shpimi i veshit). Ato mund të ndodhin edhe në shpimet e trupit. Njollat më të zakonshme janë veshët, krahët, rajoni i legenit dhe mbi kockën e jakës.
Trajtimet e disponueshme janë terapia me presion, mbulesa me xhel silikoni, acetonidi triamcinolone intra-lezional, kriokirurgjia, rrezatimi, terapia me lazer, Interferoni, 5-FU dhe heqja kirurgjikale.
○ Mjekimi
Shenjat hipertrofike mund të përmirësohen me 5 deri në 10 injeksione steroide intralezionale në interval 1 muajsh.
#Triamcinolone intralesional injection
Trajtimi me lazer mund të provohet për eritemën e shoqëruar me dhëmbëza, por injeksionet me triamcinilone mund të përmirësojnë gjithashtu eritemën duke rrafshuar mbresë.
#Dye laser (e.g. V-beam)