மேலும் தகவல் ― தமிழ்

விட்டிலிகோ (vitiligo) என்பது ஒரு பொதுவான தோல் நோயாகும்; இது மெலனோசைட்டுகளின் இழப்பால் வெள்ளை தோலின் துளிகள் (patches) உருவாகும். இது ஒரு ஆட்டோஇம்யூன் (autoimmune) நோயாகும் என்று சமீபத்திய ஆராய்ச்சி கூறுகிறது. இது பெரும்பாலும் ஒரு கொஸ்மெடிக் பிரச்சினையாகக் காணப்படும், ஆனால் இது மனநலத்தையும், வாழ்க்கையையும் ஆழமாக பாதிக்கிறது. 2011 இல், வல்லுநர்கள் segmental vitiligo எனப்படும் ஒரு வகையை மற்றவர்களிலிருந்து தனித்தனியாக வகைப்படுத்தினர்.
Vitiligo is a common skin disorder that causes patches of white skin due to the loss of melanocytes. Recent research shows it's an autoimmune disease. While it's often seen as a cosmetic issue, it can deeply affect mental well-being and daily life. In 2011, experts classified a type called segmental vitiligo separately from others.

விடிலிகோ (Vitiligo) நோயாளிகளுக்கு முறையான குளுகோ கார்டிகோஸ்டீராய்டுகள், ஒளியதிர் சிகிச்சை மற்றும் முறையான நோயெதிர்ப்பு தடுப்பு மருந்துகள் பல சிகிச்சை விருப்பங்களில் உள்ளன. நிலையான விடிலிகோ நோயாளிகளுக்கு மேல்பரிந்துரைக்கப்படும் கார்டிகோஸ்டீராய்டுகள், கால்சினியூர் தடுப்பிகள் (Calcineurin inhibitors), ஒளியதிர் சிகிச்சை மற்றும் மாற்று முறைகள் ஆகியவைகள் மூலம் நிவாரணம் பெறலாம். விடிலிகோவின் பாதைமுறைகளைப் புரிந்துகொள்வதில் சமீபத்திய முன்னேற்றங்கள் புதிய சிகிச்சை முறைகளின் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தன. தற்போது, JAK இன்ஹிபிட்டர்கள் (JAK inhibitors) மிகவும் நம்பகமானவை, நல்ல பாதுகாப்பு மற்றும் செயல்பாட்டு விளைவுகளை வழங்குகின்றன; மறைநிலை நோய்த் தொற்றுகள் மற்றும் பிற நோயெதிர்ப்பு தடுப்பு முகவர்களுடன் பொதுவான பக்க விளைவுகளைச் செய்யும் ஆபத்து இருந்தாலும். விடிலிகோவின் வளர்ச்சியில் (IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, TNF) ஈடுபடும் முக்கிய சைடோகைன்களை கண்டறிதல் தற்போதைய ஆராய்ச்சியின் நோக்கமாகும். இந்த சைடோகைன்களைத் தடுப்பது விலங்கு மாதிரிகளில் மற்றும் சில நோயாளிகளில் வாக்களிக்கப்பட்டுள்ளது. மேலும், miRNA‑based therapeutics மற்றும் adoptive Treg cell therapy பற்றிய விசாரணைகள் நடைபெற்று வருகின்றன.
Current models of treatment for vitiligo are often nonspecific and general. Various therapy options are available for active vitiligo patients, including systemic glucocorticoids, phototherapy, and systemic immunosuppressants. While stable vitiligo patients may benefit from topical corticosteroids, topical calcineurin inhibitors, phototherapy, as well as transplantation procedures. Recently, a better understanding of the pathophysiological processes of vitiligo led to the advent of novel targeted therapies. To date, JAK inhibitors are the only category that has been proved to have a good tolerability profile and functional outcomes in vitiligo treatment, even though the risk of activation of latent infection and systemic side effects still existed, like other immunosuppressive agents. Research is in progress to investigate the important cytokines involved in the pathogenesis of vitiligo, including IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, and TNF, the blockade of which has undergone preliminary attempts in animal models and some patients. In addition, studies on miRNA-based therapeutics as well as adoptive Treg cell therapy are still primary, and more studies are necessary.