Маълумоти бештар ― Тоҷикӣ

Acanthosis nigricans як ҳолати асосии пӯсти зоҳиршаванда мебошад. Он одатан дар минтақаҳои пӯстӣ ба монанди гардан, бағал ва қафо пайдо мешавад, ки ба монанди чапакҳои торикии махмалӣ бо кунҷҳои норавшан намоён мешавад. Ин ҳолат одатан бо диабети қанд ва муқовимати инсулин даркор аст, аммо дар ҳолатҳои кам он метавонад ба саратон дар дохили бадан ишора кунад. Он инчунин метавонад аз сабаби мушкилоти гормонӣ ё аз истифодабарии доруҳои мушаххас ба монанди стероидҳо ва доруҳои назорати таваллуд пайдо шавад.
Acanthosis nigricans is a cutaneous manifestation of an underlying condition. It usually develops in skin folds, such as the back of the neck, axilla, and groin, where it presents as velvety hyper-pigmented patches with poorly defined borders. Acanthosis nigricans is most commonly associated with diabetes and insulin resistance, but rarely it can be a sign of internal malignancy. It can also occur with hormone disorders or with the use of certain medications like systemic glucocorticoids and oral contraceptives.

Acanthosis nigricans (AN) як ҳолати маъмулии пӯст аст, ки бо масъалаҳои гуногуни саломатӣ, аз қабили муқовимати инсулин, диабети қанд, фарбеҳӣ, сароҳои муайян, мушкилоти гормоналӣ ва акселуларо ба доруҳо алоқаманд аст. Табобати AN ба ҳалли мушкилоти асосии саломатӣ нигаронида шудааст. Дар аввал, табибон нишонаҳои синдроми муқовимати инсулинро, ки фарбеҳӣ, холестирин баланд, фишори баланди хун ва диабети навъи 2-ро дар бар мегиранд, тафтиш мекунанд. Духтурон аксар вақт topical retinoids-ро ҳамчун интихоби аввалини табобат муқаррар мекунанд, ки метавонад барои ғаласшавии пӯст кӯмак кунад. Бо вуҷуди ин, онҳо метавонанд торикии пӯстро пурра бартараф накунанд. Дигар имконоти табобат (salicylic acid, podophyllin, urea, calcipotriol) низ ба истифодаи зуд-зуд ниёз доранд.
Acanthosis nigricans (AN) is a common dermatologic manifestation of systemic disease that is associated with insulin resistance, diabetes mellitus, obesity, internal malignancy, endocrine disorders, and drug reactions. Treatment of AN primarily focuses on resolution of the underlying disease processes causing the velvety, hyperpigmented, hyperkeratotic plaques found on the skin. Initial considerations for the AN workup include evaluating patients for insulin resistance syndrome characterized by obesity, dyslipidemia, hypertension, and diabetes mellitus type II. For cosmetic treatment, topical retinoids are considered the first-line therapy for insulin-resistant AN by modifying keratinization rate. However, topical tretinoin requires application for long durations and improves hyperkeratosis, but not hyperpigmentation. Topical salicylic acid, podophyllin, urea, and calcipotriol also require frequent application, while TCA peels may provide a faster and less time-intense burden.