Daha fazla bilgi ― Türk

Porokeratosis , keratinizasyon sorunlarıyla karakterize, ciltte kabarık, halka şeklinde lekeler veya sert şişliklerle sonuçlanan nadir bir cilt rahatsızlığıdır. Mikroskop altında tanımlayıcı özelliği, cildin üst tabakasındaki hücrelerin özel bir düzenlemesi olan kornoid lamellerin varlığıdır. Porokeratosis , disseminated superficial actinic porokeratosis, classical porokeratosis of Mibelli, porokeratosis palmaris plantaris et disseminatum, and linear porokeratosis gibi çeşitli biçimlerde gelir. Porokeratosis 'ın potansiyel olarak cilt kanserine dönüşebileceğini unutmamak önemlidir. Porokeratosis tanısı koymanın en iyi yolu, şu anda standart bir tedavi protokolü olmamasına rağmen, yükseltilmiş kenardan biyopsi almaktır.
Porokeratosis is an uncommon dermatologic disorder. It is a disorder of keratinization that presents with keratotic papules or annular plaques with an elevated border. It has a distinct histologic hallmark of cornoid lamella, which is a column of tightly fitted parakeratotic cells in the upper epidermis. There are multiple clinical variants of porokeratosis, including disseminated superficial actinic porokeratosis, classical porokeratosis of Mibelli, porokeratosis palmaris plantaris et disseminatum, and linear porokeratosis. Porokeratosis is a precancerous lesion that can undergo malignant transformation. Evaluation of porokeratosis is best with a biopsy of the elevated border. There are no standard guidelines for treatment.

Disseminated superficial actinic porokeratosis (DSAP) düzensiz keratinizasyon hastalığıdır. Altı porokeratoz türünden biridir ve diğerlerine kıyasla genellikle daha geniş alanları etkiler (lineer porokeratoz (linear porokeratosis), Mibelli porokeratozu (porokeratosis of Mibelli), punktüel porokeratoz (punctate porokeratosis), palmar ve plantar yaygın porokeratoz (porokeratosis palmaris et plantaris disseminata) ve yaygın yüzeysel porokeratoz (disseminated superficial porokeratosis)). Erüptif tipteki porokeratoz malignite, bağışıklık sisteminin baskılanması ve proinflamatuar durumla ilişkilidir. Risk faktörleri arasında genetik, bağışıklık sisteminin baskılanması ve güneşe maruz kalma yer alır. DSAP, güneşe maruz kalan bölgelerde kenarı kabarık, pembe veya kahverengi papüller ve maküller olarak başlar ve bazen hafif kaşıntıya neden olur. Tedaviler değişiklik gösterir ve topikal diklofenak, fotodinamik terapi (PDT), 5-fluorourasil (5-FU), imiquimod, vitamin D analogları, retinoidler ve lazerler gibi ilaçları içerebilir. Bu lezyonlar kanser öncesi olarak kabul edilir ve %7,5‑10 oranında skuamöz hücreli karsinom ya da bazal hücreli karsinoma dönüşme riski vardır.
Disseminated superficial actinic porokeratosis (DSAP) is a disease of disordered keratinization. Disseminated superficial actinic porokeratosis is one of six variants of porokeratosis. It has more extensive involvement than most other variants. These other variants include linear porokeratosis, porokeratosis of Mibelli, punctate porokeratosis, porokeratosis palmaris et plantaris disseminata, and disseminated superficial porokeratosis. The eruptive form of porokeratosis is associated with malignancy, immunosuppression, and a proinflammatory state. Risk factors for porokeratosis include genetics, immunosuppression, and ultraviolet light. The lesions in disseminated superficial actinic porokeratosis start as pink to brown papules and macules with a raised border in sun-exposed areas that can be asymptomatic or slightly pruritic. There are many options for the treatment of disseminated superficial actinic porokeratosis, including topical diclofenac, photodynamic therapy (PDT), 5-fluorouracil (5-FU), imiquimod, vitamin D analogs, retinoids, and lasers. These lesions are considered precancerous. There is a 7.5 to 10% risk of malignant transformation to squamous cell carcinoma or basal cell carcinoma.

Daha önce sağlıklı olan 52‑yaşındaki bir erkek, dördüncü ayak parmağının distal kısmında, 2 yıldır belirti vermeyen asimptomatik, annüler atrofik bir yama ile başvurdu. Lezyon, küçük bir keratotik papül olarak başladı ve merkezden dışa doğru büyüdü. Kriyoterapi, topikal kortikosteroidler, antifungaller ve antibiyotikler gibi çeşitli tedavileri denemiş olmasına rağmen yama iyileşmedi. Dermoskopik incelemede, pul pul döküntülü atrofik eritemli bir merkezi alan ve keskin bir şekilde sınırlanmış periferik hiperkeratotik yapı görüldü. Yamanın kenarından alınan deri biyopsisi, epidermisin bir invajinasyonundan uzanan ve granüler tabakanın yokluğu ile parakeratik hücrelerden oluşan bir sütun içeren kornoid lamellayı ortaya koydu. Klinik‑patolojik korelasyon, porokeratozis (porokeratosis) of Mibelli tanısı ile uyumluydu.
A 52-year-old man with no past medical history presented with an asymptomatic annular atrophic patch on the distal portion of the fourth toe of 2 years’ duration. The lesion began as a small keratotic papule that gradually enlarged centrifugally. He had received multiple treatments including cryotherapy, topical corticosteroids, antifungals, and antibiotics without improvement. Dermoscopic examination revealed a scaly atrophic erythematous central area with a sharply demarcated peripheral hyperkeratotic structure. A skin biopsy of the edge of the lesion revealed a cornoid lamella with a column of parakeratotic cells extending from an invagination of the epidermis with absence of granular layer. The clinicopathologic correlation was consistent with porokeratosis of Mibelli.