Toxic epidermal necrosis - Toksik Epidermal Nekrozhttps://en.wikipedia.org/wiki/Toxic_epidermal_necrolysis
Toksik Epidermal Nekroz (Toxic epidermal necrosis) bir tür ciddi cilt reaksiyonudur. Erken belirtiler ateş ve grip benzeri semptomları içerir. Birkaç gün sonra cilt kabarmaya ve soyulmaya başlar ve ağrılı pul pul alanlar oluşturur. Ağız gibi mukoza zarlarının da tipik olarak dahil olması önemlidir. Komplikasyonlar arasında dehidrasyon, sepsis, zatürre ve çoklu organ yetmezliği yer alır.

En yaygın neden lamotrijin, karbamazepin, allopurinol, sülfonamid antibiyotikler ve nevirapin gibi bazı ilaçlardır. Risk faktörleri arasında HIV ve sistemik lupus eritematozus yer alır. Tedavi genellikle yanık ünitesi veya yoğun bakım ünitesi gibi hastanede yapılır.

○ Tedavi
Bu ciddi bir hastalıktır, bu nedenle dudaklarınız veya ağzınız etkilenirse veya cildinizde kabarcıklar oluşursa mümkün olan en kısa sürede doktorunuza görünün.
Şüpheli ilaçlar kesilmelidir. (örn. antibiyotikler, steroidal olmayan antiinflamatuar ilaçlar)

☆ Almanya'daki 2022 Stiftung Warentest sonuçlarında ModelDerm'den tüketici memnuniyeti, ücretli teletıp danışmanlıklarından yalnızca biraz daha düşüktü.
  • Toksik Epidermal Nekroz (Toxic epidermal necrosis) karakteristik cilt kaybı
  • TENS ― 10. gün
  • Necrolysis epidermalis toxica
  • Erken evre kabarcıklar birkaç gün içinde hızla ilerleyerek tüm vücudu kapsayabilir.
References Stevens–Johnson Syndrome and Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Diagnosis and Management 34577817 
NIH
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) ve Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) , cildin yoğun nekroz ve dökülme yaşadığı nadir durumlardır. Tedavi açısından siklosporin SJS için oldukça etkilidir; intravenöz immünoglobulin (IVIg) ve kortikosteroidlerin kombinasyonu ise SJS ve TEN vakalarında en iyi sonucu verir.
Stevens-Johnson Syndrome (SJS) and Toxic Epidermal Necrolysis (TEN) are rare diseases that are characterized by widespread epidermal necrosis and sloughing of skin. Regarding treatment, cyclosporine is the most effective therapy for the treatment of SJS, and a combination of intravenous immunoglobulin (IVIg) and corticosteroids is most effective for SJS/TEN overlap and TEN.
 Toxic Epidermal Necrolysis: A Review of Past and Present Therapeutic Approaches 36469487
Toxic epidermal necrolysis (TEN) , bazı ilaçların ve bağışıklık sistemi aktivitesinin neden olduğu, dış deri katmanının (epidermis) büyük ölçekli ayrılmasıyla sonuçlanan, vücut yüzeyinin %30'undan fazlasını etkileyen ciddi bir cilt reaksiyonudur. TEN'in ölüm oranı %20'nin üzerindedir ve çoğunlukla enfeksiyonlara ve nefes alma güçlüklerine bağlıdır. Reaksiyona neden olan ilacın durdurulması, destekleyici bakımın sağlanması ve ek tedavilerin kullanılması sonucu iyileştirebilir. Son çalışmalar, siklosporin, tümör nekroz faktörü alfa inhibitörleri ve intravenöz immün globulin ve kortikosteroid kombinasyonu gibi ilaçların, randomize kontrollü çalışmalara ve çok sayıda çalışmanın analizine dayanarak yararlı olabileceğini göstermiştir.
Toxic epidermal necrolysis (TEN) is a serious skin reaction caused by certain medications and immune system activity, resulting in large-scale detachment of the outer skin layer (epidermis), affecting more than 30% of the body's surface. TEN has a mortality rate of over 20%, often due to infections and breathing difficulties. Stopping the medication causing the reaction, providing supportive care, and using additional treatments can improve the outcome. Recent studies have shown that drugs like cyclosporine, tumor necrosis factor alpha inhibitors, and a combination of intravenous immune globulin and corticosteroids can be helpful, based on randomized controlled trials and analyses of multiple studies.
 Toxic Epidermal Necrolysis and Steven–Johnson Syndrome: A Comprehensive Review 32520664 
NIH
Recent Advances: There is improved understanding of pain and morbidity with regard to the type and frequency of dressing changes. More modern dressings, such as nanocrystalline, are currently favored as they may be kept in situ for longer periods. The most recent evidence on systemic agents, such as corticosteroids and cyclosporine, and novel treatments, are also discussed.