Vitiligohttps://tr.wikipedia.org/wiki/Vitiligo
Vitiligo , cilt lekelerinin pigmentlerini kaybetmesiyle karakterize edilen uzun süreli bir cilt rahatsızlığıdır. Etkilenen cilt lekeleri beyazlaşır ve genellikle keskin kenarlara sahiptir. Derideki tüyler de beyazlaşabilir. Koyu tenli kişilerde daha çok fark edilir. Risk faktörleri arasında bu durumun aile öyküsü veya hipertiroidizm, alopesi Areata ve zararlı anemi gibi diğer otoimmün hastalıklar yer alır. Bulaşıcı değildir. Dünya çapında insanların yaklaşık %1'i vitiligodan etkilenmektedir. Yaklaşık yarısı bu bozukluğu 20 yaşından önce gösterir ve çoğu 40 yaşından önce geliştirir.

Vitiligo'nun bilinen bir tedavisi yoktur. Açık tenli olanlar için genellikle önerilen tek şey güneş kremi ve makyajdır. Diğer tedavi seçenekleri steroid kremleri veya fototerapiyi içerebilir.

Tedavi
#Phototherapy
#Excimer laser
#Tacrolimus ointment
☆ Almanya'daki 2022 Stiftung Warentest sonuçlarında ModelDerm'den tüketici memnuniyeti, ücretli teletıp danışmanlıklarından yalnızca biraz daha düşüktü.
  • Non-segmental vitiligo
  • Vitiligo'ya bazen beyaz saçlar da eşlik edebilir.
  • Parmaklardaki vitiligonun tedavisi diğer bölgelere göre daha zordur. Kozmetik açıdan çirkin olmasının yanı sıra vitiligo normaldir ve bulaşıcı değildir. Dermatolojide en etkili tedavi en az 1 yıl boyunca haftada 2-3 kez fototerapi veya lazer tedavisidir (excimer). Maddi nedenlerden ya da iş yoğunluğundan dolayı sık sık hastaneye gidemiyorsanız evde kullanıma uygun bir fototerapi makinesini deneyebilirsiniz.
  • Göz kapağı vitiligosu
  • Vitiligo el altında
References Vitiligo: A Review 32155629
Vitiligo, melanosit kaybına bağlı olarak beyaz cilt lekelerine neden olan yaygın bir cilt hastalığıdır. Son araştırmalar bunun otoimmün bir hastalık olduğunu gösteriyor. Çoğunlukla kozmetik bir sorun olarak görülse de zihinsel sağlığı ve günlük yaşamı derinden etkileyebilir. 2011 yılında uzmanlar segmental vitiligo adlı türü diğerlerinden ayrı olarak sınıflandırdılar.
Vitiligo is a common skin disorder that causes patches of white skin due to the loss of melanocytes. Recent research shows it's an autoimmune disease. While it's often seen as a cosmetic issue, it can deeply affect mental well-being and daily life. In 2011, experts classified a type called segmental vitiligo separately from others.
 Advances in vitiligo: Update on therapeutic targets 36119071 
NIH
Aktif vitiligolu hastaların sistemik glukokortikoidler, fototerapi ve sistemik immün baskılayıcılar gibi çeşitli tedavi seçenekleri vardır. Stabil vitiligo hastaları topikal kortikosteroidler, topikal kalsinörin inhibitörleri, fototerapi ve transplantasyon prosedürlerinden rahatlama bulabilirler. Vitiligo'nun altında yatan süreçlerin anlaşılmasındaki son gelişmeler, hedefe yönelik tedavilerin geliştirilmesine yol açmıştır. Şu anda JAK inhibitörleri, diğer immünsüpresif ajanlarda ortak olan latent enfeksiyonları aktive etme riskine ve sistemik yan etkilere rağmen iyi tolere edilebilirlik ve fonksiyonel sonuçlar sunan, en umut verici olanlardır. Devam eden araştırmalar, vitiligonun gelişiminde rol oynayan anahtar sitokinleri (IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, TNF) tanımlamayı amaçlamaktadır. Bu sitokinlerin bloke edilmesi hayvan modellerinde ve bazı hastalarda ümit verici olmuştur. Ayrıca miRNA-based therapeutics ve adoptive Treg cell therapy ile ilgili soruşturmalar da sürüyor.
Current models of treatment for vitiligo are often nonspecific and general. Various therapy options are available for active vitiligo patients, including systemic glucocorticoids, phototherapy, and systemic immunosuppressants. While stable vitiligo patients may benefit from topical corticosteroids, topical calcineurin inhibitors, phototherapy, as well as transplantation procedures. Recently, a better understanding of the pathophysiological processes of vitiligo led to the advent of novel targeted therapies. To date, JAK inhibitors are the only category that has been proved to have a good tolerability profile and functional outcomes in vitiligo treatment, even though the risk of activation of latent infection and systemic side effects still existed, like other immunosuppressive agents. Research is in progress to investigate the important cytokines involved in the pathogenesis of vitiligo, including IFN-γ, CXCL10, CXCR3, HSP70i, IL-15, IL-17/23, and TNF, the blockade of which has undergone preliminary attempts in animal models and some patients. In addition, studies on miRNA-based therapeutics as well as adoptive Treg cell therapy are still primary, and more studies are necessary.