Postinflammatory hyperpigmentation - Postinflamatuar Giperpigmentatsiyahttps://en.wikipedia.org/wiki/Hyperpigmentation
Postinflamatuar Giperpigmentatsiya (Postinflammatory hyperpigmentation) – terining yallig‘lanishidan keyin pigmentning ko‘payishi bilan tavsiflanadigan holat. Postinflamatuar giperpigmentatsiya (postinflammatory hyperpigmentation) uzoq muddatli quyoshga ta’sir, yallig‘lanish yoki boshqa teri shikastlanishlari, jumladan akne bilan bog‘liq jarohatlar tufayli yuzaga kelishi mumkin. To‘q rangli teriga ega bo‘lgan odamlar odatda ortiqcha quyosh ta’sirida giperpigmentatsiyaga ko‘proq moyil bo‘ladilar.

☆ AI Dermatology — Free Service
Germaniyaning 2022 yilgi Stiftung Warentest natijalariga ko'ra, iste'molchilarning ModelDermdan qoniqish darajasi pullik teletibbiyot maslahatlariga qaraganda bir oz pastroq bo'lgan.
      References Postinflammatory Hyperpigmentation 32644576 
      NIH
      Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) – terining yallig'lanishi yoki shikastlanishidan keyin tez-tez uchraydigan teri muammosi. U uzoq vaqt davom etadi va qorong'i teriga ega odamlarda (Fitzpatrick skin types III–VI) yomonroq bo'ladi. Ko'pincha o'z-o'zidan yaxshilanishiga qaramasdan, bu biroz vaqt talab qilishi mumkin, shuning uchun davolash ko'pincha uzoq muddatni talab etadi. Turli davolash usullarini birlashtirish eng yaxshi natijani beradi.
      Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) is a common acquired cutaneous disorder occurring after skin inflammation or injury. It is chronic and is more common and severe in darker-skinned individuals (Fitzpatrick skin types III–VI). While the condition typically improves spontaneously, this process can take months to years, necessitating prolonged treatment. Combination therapy is the most effective.
       Postinflammatory hyperpigmentation: a review of the epidemiology, clinical features, and treatment options in skin of color 20725554 
      NIH
      Postinflammatory hyperpigmentation – teri yallig'lanishining keng tarqalgan oqibatidir. Bu qorong'u teriga ega odamlarga ko'proq va tez-tez ta'sir qiladi. Tadqiqotlar shuni ko'rsatadiki, postinflammatory hyperpigmentation kabi muammolar qoraygan teriga ega odamlar dermatologik yordamga murojaat qilishlarining asosiy sabablaridan biridir. Erta davolash postinflammatory hyperpigmentationni hal qilish uchun juda muhim bo'lib, odatda dastlabki yallig'lanish holatini boshqarish bilan boshlanadi. Davolashning birinchi bosqichi himoya qilish uchun quyosh kremi bilan birga terini yengillashtiruvchi topikal vositalardan foydalanishni o'z ichiga oladi. Ushbu agentlar, masalan, hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, licorice extracts, ortiqcha pigmentatsiyani samarali ravishda kamaytirishi mumkin. Bundan tashqari, retinoidlar, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N‑acetyl glucosamine, soy asosidagi depigmentatsiya vositalari sifatida ham qo'llaniladi va yangi davolash usullari ham paydo bo'ladi. Mahalliy muolajalar odatda sirt darajasidagi giperpigmentatsiya uchun samarali bo'lsa‑da, o'jar holatlar uchun protseduralar (laser, chemical peel) kerak bo'lishi mumkin. Postinflammatory hyperpigmentation tirnalish xususiyati va yomonlashuviga yo'l qo'ymaslik uchun ushbu muolajalarni ehtiyotkorlik bilan ishlatish muhimdir.
      Postinflammatory hyperpigmentation is a common sequelae of inflammatory dermatoses that tends to affect darker skinned patients with greater frequency and severity. Epidemiological studies show that dyschromias, including postinflammatory hyperpigmentation, are among the most common reasons darker racial/ethnic groups seek the care of a dermatologist. The treatment of postinflammatory hyperpigmentation should be started early to help hasten its resolution and begins with management of the initial inflammatory condition. First-line therapy typically consists of topical depigmenting agents in addition to photoprotection including a sunscreen. Topical tyrosinase inhibitors, such as hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, and certain licorice extracts, can effectively lighten areas of hypermelanosis. Other depigmenting agents include retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, and soy with a number of emerging therapies on the horizon. Topical therapy is typically effective for epidermal postinflammatory hyperpigmentation; however, certain procedures, such as chemical peeling and laser therapy, may help treat recalcitrant hyperpigmentation. It is also important to use caution with all of the above treatments to prevent irritation and worsening of postinflammatory hyperpigmentation.